• Stemmen op jouw Ajacied van de Wedstrijd doe je hierrr!

Van voetbalkriebels naar irritatie
Een stralend lentezonnetje, goed gevulde tribunes en mascottes aan de hand van de spelers. Het zijn ingrediënten waar je spontaan voetbalkriebels van krijgt. Met een flinke portie zin zaten we zaterdagmiddag dan ook klaar voor Groningen - Ajax. Hoe fijn is het om na de interlandbreak weer lekker naar je eigen cluppie te kunnen kijken?

Dat gevoel sloeg echter al snel om en maakte plaats voor ergernis en irritatie. Niet alleen in het uitvak en bij de supporters thuis voor de televisie, maar ook langs de lijn bij Erik ten Hag. De frons op zijn gezicht en de drukke armgebaren verraadden zijn gemoedstoestand. Ajax worstelde ook in de Euroborg en lijkt al weken op zijn tandvlees te lopen.

Je voelt dan al bijna aankomen dat het mis gaat, ondanks dat een afzwaaiende voorzet van Steven Berghuis nog op de onderkant van de lat plofte. Aan de andere kant was het na twintig minuten voetballen echter wel raak. Jørgen Strand Larssen kreeg op de rand van het zestienmetergebied te veel ruimte van Perr Schuurs en haalde doeltreffend uit.

Geen excuses
Een poging die de jarige Andre Onana in topvorm had gepakt, maar de 26-jarige goalie zien we al tijden niet meer zelfverzekerd naar de hoek zweven. En dus liep Ajax weer eens achter de feiten aan. Het gebeurde in de voorgaande speelronden veel te vaak, maar kennelijk zijn de alarmbellen nog altijd onvoldoende afgegaan.

Mag je het als excuus gebruiken dat Ten Hag in Groningen moest puzzelen? Wij vinden van niet. Natuurlijk ontbraken de geblesseerde Lisandro Martínez en geschorste Antony. Natuurlijk was het vervelend dat Edson Álvarez geen volledige voorbereiding kon draaien vanwege interlandverplichtingen en daarom op de bank startte, maar ook een gewijzigd Ajax moet voldoende kwaliteit hebben om Groningen te verslaan.

Fijne commotie voor rust
Waar Ajax in de afgelopen weken meermaals in de absolute slotfase ontsnapte aan puntenverlies, gebruikten de Amsterdammers ditmaal de blessuretijd van de eerste helft om toe te slaan. Niet eenmaal, maar direct twee keer! Davy Klaassen brak de ban, door uit een voorzet van Dusan Tadic de gelijkmaker tegen de touwen te schieten.

In de allerlaatste seconde schoot de VAR te hulp. In de Zeister bossen werd terecht geconstateerd dat Damil Dankerlui de bal bij een voorzetpoging van Tadic vol op de arm kreeg en dus kon Bas Nijhuis niet anders dan naar de stip wijzen. Tadic – die ondanks zijn verleden bij Groningen werd uitgefloten door de aanhang van de thuisploeg – nam zijn verantwoordelijkheid en schoot raak.

Commotie alom in Groningen, want ineens stond er een ruststand op het scorebord, waar Ajax tot enkele minuten eerder slechts van kon dromen. Echt verdiend kon je het niet noemen, maar wat zorgden de treffers voor onwijs veel opluchting en vreugde. In de verhitte titelstrijd met PSV draait alles immers om de drie punten.

Happy end
Na rust kwam Ajax een stuk frisser voor de dag. Daar was niet veel voor nodig, maar het was desondanks een fijne constatering. Berghuis had Ajax wellicht eerder naar 1-3 moeten schieten, maar raakte de bal volledig verkeerd. Daardoor bleef het lang billenknijpen, maar in blessuretijd zorgde Berghuis alsnog voor de bevrijdende derde treffer. Hij had vrije doortocht richting het doel van Groningen en schoot onberispelijk raak.

Terugkomend op dat filmscript: een thriller kijk je tegenwoordig relaxter dan een wedstrijdje van Ajax. Dat komt met name door de spanning en minder door denderend goed voetbal van de ploeg van Ten Hag. Tot op heden spreken we na negentig minuten gelukkig iedere keer over een happy end. Laat dat na de resterende zes eredivisieduels vooral nog steeds zo zijn.