• Luister naar onze podcast over de klassieker

Toch gek hoe dat werkt. De hele week voelt Ajax - Feyenoord als een ver van mijn bed show. Tot vrijdagmorgen 8.16 uur. Ik zie de Arena steeds dichterbij komen en word keihard overvallen door een gevoel van trots. Dit is mijn club, verdomme.

De teleurstelling van dinsdagavond is niet zomaar ineens weg, maar het is fijn nieuwe hoop en zin in Ajax te voelen. Spanning ook trouwens. Volop zelfs. Ik wil er niet eens rekening mee houden dat het zondag misgaat, maar gezien de laatste weken valt het simpelweg ook niet uit te sluiten.

Het is een tijd geleden dat er zo veel druk op een klassieker stond. De laatste jaren was het voorspel vaak fijner dan de daad. Maar toch, als Ajax overtuigend wint, hangt iedereen weer in de hekken. Als het fout gaat, dan... Ik wil daar dus niet aan denken. In gedachten herbeleef ik ondertussen hoe Lasse Schöne de score opende in april 2017.

Hoe die bal insloeg en hoe de Arena toen ontplofte. De hoop op de koppen van alles en iedereen. Het zijn klassiekermomenten die je nooit meer vergeet. Een treffer die ik op YouTube nog vaak terugkijk. Het televisiecommentaar was ook zo prachtig: “SCHÖNE PROBEERT HET INEENS EN DIE ZIT ER METEEN IN! LASSE SCHÖNE IN DE EERSTE MINUUT. WE. ZIJN. BEGONNEN!”

Ook bij mijn maten komt de branie terug. Wel gaat er regelmatig een sausje vol cynisme overheen. We blijven Ajax.

Dinsdag ettert na, maar in onze Ajaxgroepsapp gaat het gelukkig ook vooral weer over zondag. Over hoe laat we die dag in ons ‘clubhuis’ Vanzz moeten zijn. Zin in. Ouwehoeren over ons Ajax en hoe het allemaal verder moet. Kannetjes bier en baco op tafel. Iedereen weet het beter. Ook bij mijn maten komt de branie terug. Wel gaat er regelmatig een sausje vol cynisme overheen. We blijven Ajax.

De slagboom zwaait ondertussen open. Ik stuur het Arenadek op en rijd langs de open hoeken. De rode stoeltjes zijn leeg. Nog wel. Zondag is elk zitje gevuld en is het erop of eronder. De klassieker staat los van alles, maar bij deze editie staat de druk er vol op. Herpakt Ajax zich of stort het volledig in? Tják. Weer een stroomstoot spanning door mijn lijf.

Het zijn lekkere stroomstoten. Dit is toch waarom je supporter bent. Je moet soms teleurstelling ervaren om daarna blijdschap te kunnen beleven. Ajax is een achtbaan en ik blijf in dat wit-rood-witte karretje stappen. Of-ie nou uit de rails vliegt of strak door de looping schiet.