Wat genoot ik volop van zijn krachtige intikkertjes. Al zijn doelpunten van zondag produceerden een stukje hoognodige dopamine bij mij. Hierdoor verdween al het ontzettend pijnlijke gedoe even naar de achtergrond.

Over Haller proef je soms de nodige scepsis, maar ik ben inmiddels fan van zijn elastische en uitschuifbare benen. Ze vormen een unique selling point en een uitzonderlijk wapen dat hij op zijn cv mag zetten. Met als voorbeeld een linkje naar zijn hattrick tegen Twente.

Keepers verkijken zich steevast op zijn talent. Zij staan paraat voor de voetballer die zijn benen gemiddeld niet hoger dan heuphoogte krijgt en ietwat houterig is. Nooit rekenen ze op een swingend Haller-been. Zo’n been dat met gemak de neus van een keeper als Lars Unnerstall fopt of uit het niets opdoemt. Magnifiek.

Dankzij onze ‘uitschuifspits’ zit nu helaas wel een liedje vastgenaaid in mijn hoofd!

Dankzij onze ‘uitschuifspits’ zit nu helaas wel een liedje vastgenaaid in mijn hoofd. Dat liedje van Nico Haak en de (toepasselijke) paniekzaaiers. Als een vrolijke oorwurm heeft ‘oh Foxy Foxtrot met je elastieke benen’ zich vast genesteld onder mijn hersenpan. Helaas, of misschien toch een zegen, neurie ik alleen dat ene zinnetje op repeat, omdat ik de songtekst verder niet goed ken.

Door coronabeperkingen had ik geen kaartje voor de wedstrijd. Daarom kon ik vol trots mijn dochtertje laten meekijken. Ze volgt sinds kort wat lessen Voetjebal en toonde daarom interesse in de wedstrijd. Ze nam van alles in zich op over het spel, vond het hilarisch dat ‘de blauwen’ de bal niet konden afpakken en sprak bewondering uit over de treffer van Haller.

Ze kon niet snappen hoe dat been zo hoog kwam: “Kijk mam! Wat doet-ie nou? Dat kan ik niet hoor!” Daarnaast verwonderde ze zich over het vallen van voetballers op het veld. “Heeft hij pijn, mama?” vroeg ze regelmatig bezorgd als iemand na een actie even op de grasmat lag.

De éénjarige die wat rondscharrelde, leek haar zorgen op de achtergrond continu te larderen met een ‘auwauwauw’. In het veld waren de pijnlijke vallen niet ernstig. Die hoorden bij het spel, hoorde ik mezelf toelichten. Over een andere metaforische val, die zeer zeker niet bij het spel hoort en verdrietige oorwurmen oplevert, hield ik wijselijk maar even mijn mond.

🗳️ De stembussen zijn gesloten en jullie stemmen geteld! We kunnen melden dat Steven Berghuis er drie punten bijharkt voor het klassement Ajacied van het Jaar. @HallerSeb scoorde driemaal en wordt tweede en @LisandrMartinez sprokkelt een puntje met plek drie. #ajax #ajatwe pic.twitter.com/I4hWts8rc5

— Ajax Life (@ajaxlife) February 15, 2022