Oké, we moeten eerlijk zijn. Het weer was in Italië met 25 graden en een zonnetje een tikkeltje beter. In de Schotse binnenstad werden we getrakteerd op miezerregen en een frisse wind, maar zonder natte omstandigheden heb je Glasgow eigenlijk niet echt gezien.

Wat was het er fijn toeven voor de ruim 2600 meegereisde Ajacieden. Net als in Liverpool hebben ze het woord ‘gastvrijheid’ ook hier in kapitalen in het woordenboek opgenomen. De binnenstad is een mix van oude en nieuwe gebouwen, soms voorzien van prachtige muurschilderingen. Het bier vloeit rijkelijk in de talloze pubs. Een straatmuzikant in Schotse kilt speelt ‘Negentig minuten lang’. Uiteraard in stijl, op een doedelzak.

Het zijn allemaal ingrediënten waar we vrolijk van worden. Wanneer we in de avonduurtjes over straat wandelen, hoeven we niet over onze schouder te kijken. Wel moeten we soms tweemaal met onze ogen knipperen. Zagen we daar nou Mario en Luigi samen aan een restauranttafeltje zitten?

Een straatmuzikant in Schotse kilt speelt ‘Negentig minuten lang’. Uiteraard in stijl, op een doedelzak.

Wanneer we nogmaals naar binnen kijken, zien we dat het illustere duo wordt vergezeld door niemand minder dan Batman. Ja, in Glasgow weten ze wel hoe je Halloween moet vieren. Rijen dik staan feestgangers opgesteld voor de kroegen en clubs in de binnenstad. We spotten schaars geklede elfjes, Disneyfiguren en soms ook een wit-rood-wit shirt. De laatste groep personen maakt zich op voor een ander feestje.

Zo blijken veel Ajacieden de weg te hebben gevonden naar de Walkabout, waar een Nederlandse dj de sfeer erin brengt met nummers als ‘Mijn Stad’. Op de wedstrijddag zit ook The Counting House afgeladen met Ajacieden. Ronald de Boer had er niets aan gelogen toen hij zei dat Glasgow een bruisende stad is.

Waar we in Napels urenlang op pendelbussen naar het stadion moesten wachten, konden we in Schotland heel relaxed richting Ibrox. Sommige supporters kozen voor de sfeervolle corteo, anderen doken de ondergrondse in of namen een Uber.

De chauffeurs, veelal afkomstig uit Pakistan en India, blijken vaak liefhebbers van cricket. Ze zijn echter gastvrij genoeg om ook over voetbal een woordje mee te praten. “Jullie komen voor Ajax? Ohja, die club uit Spanje!” Afijn, het is allemaal goed bedoeld en de vriendelijkheid spat eraf.

Dat geldt ook voor de stewards bij het stadion. Wat een verademing om zo een wedstrijd te kunnen bezoeken. Hier zijn we geen klapvee, maar gewoon voetbalsupporters. Dat Ajax de Champions League vervolgens toch nog waardig afsluit met een 1-3-zege op Rangers, maakt deze trip helemaal af. Het is er weer eentje voor in de boeken.

Hadden we al gezegd dat Rangers-uit een toffe awayday is?