Mijn tijdslot om het stadion te betreden, zorgde ervoor dat ik Cambuur in hun buskloffie het veld zag betreden. Veel te ontspannen, veel te blij. Keuvelend en append leek daar een schoolreisje aan een stadiontour deel te nemen. Of misschien leek het juist wel een grote Champions League-tegenstander, die totaal niet werd geïmponeerd door de ambiance.  

Een tijd later bij de warming-up moest ik aan mijn gymlessen denken van de middelbare school. Leuk doen wat de meester zegt en wat geiten met je klasgenoten. Het contact met de supporters was ook duidelijk. Dat zat wel goed. Iedereen uit Leeuwarden had goede zin. 

De wonderlijke spelopvatting verbaasde me dan ook niet. Het deed me lichtelijk aan sc Heerenveen – excuus – denken. Die nemen ook vaak voor om in de Johan Cruijff Arena echt te voetballen. Al zijn die doorgaans kwalitatief wat sterker – nogmaals excuus.  

Naar Ajax heb ik met open mond staan kijken. Wat een heerlijk team. Alleen het vieren van al die doelpunten al. Deze gasten gaan voor elkaar door het vuur. Hebben minstens net zoveel goesting als de Cambuur-spelers en kunnen dat tevens prima onderbouwen. 

Opeens konden de stadsfriezen tijdrekken, balletjes de tribune intrappen en verdedigen. Dingen die ze wellicht vanaf minuut één hadden moeten doen.

Antony die tijdens het warmlopen het veld in rent om met doelpuntenmaker David Neres, in wezen zijn grootste kwelgeest op het moment, een feestje te vieren. Dat vertelde wel een groot deel van het verhaal.  

Misschien had Ten Hag bij het wisselen na de zestigste minuut wel het idee om spelers te sparen en om te kijken naar komende wedstrijden, maar met deze selectie kan dat helemaal niet. Op haast elke positie is er op de bank wel iemand die minstens gelijkwaardig is.  

De Leeuwardense zin was er bij de 9-0 overigens wel af. Na de 88ste minuut werd het nog spannend. Voelbaar in het hele stadion. Opeens konden de stadsfriezen tijdrekken, balletjes de tribune intrappen en verdedigen. Dingen die ze wellicht vanaf minuut één hadden moeten doen. Gelukkig deden ze dat niet.  

Niet alleen voor het Ajaxzelfvertrouwen, maar ook voor de lol die ze toch zichtbaar hebben gehad aan het begin van de avond. Hopelijk heeft het scorebord de positieve spelopvatting niet teveel aangetast. Dit Ajax is momenteel nou eenmaal een slechte graadmeter voor het gemiddelde niveau in de hoogste Nederlandse afdeling. Ik gun Cambuur een seizoen vol goesting.

Aanbevolen

Ten Hag: ‘Winnen het belangrijkste, maar je wil de mensen ook entertainen’