Vitesse is een on-Nederlandse ploeg. Het speelt een ander systeem dan de meeste ploegen in de eredivisie (geen 4-3-3 maar 5-3-2), het probeert snel diep te spelen in plaats van achterin rond te tikken en het probeert druk te zetten na balverlies. Deze tactische keuzes – in combinatie met voldoende individuele kwaliteit – leverden tot nu toe een vierde plek op. En natuurlijk een plaats in de bekerfinale. 

Mits goed uitgevoerd, speelt de ploeg van Thomas Letsch in een tactisch systeem dat prima weerstand biedt aan het traditionele Ajaxspelletje. In fases van de wedstrijd was dit absoluut terug te zien, wat op die momenten een rommelig spelbeeld opleverde. Op andere momenten domineerde Ajax juist en liet Vitesse zich ver terug zakken. We beschrijven de gewonnen finale in De Kuip aan de hand van de passmaps en Expected Goal plots, verkregen via @11tegen11.

Passmaps
Ajax bouwt de laatste weken iets anders op dan eerder in het seizoen het geval was. Nog steeds wordt er geprobeerd om de opbouw te beginnen met drie verdedigers en één middenvelder kort daarvoor. De verschillen zitten ‘m echter vooral in de personele bezetting.

Waar Ryan Gravenberch het begin van het seizoen vrijwel altijd links naast de centrale verdedigers de bal op kwam halen, wordt hij nu veel dichter bij de spits neergezet. Het centrale duo, Edson Álvarez en Devyne Rensch blijven vervolgens over om de opbouw te verzorgen, terwijl Nico Tagliafico zijn vaste stekje aan de linkerzijlijn opzoekt.

We zien om die reden ook in de passmap dat de gemiddelde positie waarop Gravenberch in balbezit komt veel hoger op het veld is. Dat zijn spel er niet onder leidt, is duidelijk af te lezen aan het kopje ‘most progressive passing’. Vaak kwam Gravenberch ergens tussen de middenvelders en verdedigers van Vitesse aan de bal, om vervolgens met een oplossing vooruit te komen.