Het is achteraf misschien wel jammer dat 'we' Sparta-thuis afdoen als een tussendoortje, want er gebeurde weer een heleboel leuks. En ook een enkel minder leuk puntje, vraag maar aan Perr Schuurs. Hij is waarschijnlijk de enige Ajacied die zonder goed gevoel van het veld stapte.

We focussen ons vooral op de leuke dingen – hoi Dusan Tadic! – al ontkom je natuurlijk nooit aan een puntje van kritiek. Dat is ook helemaal niet erg. Er is niks mis mee om puntjes van kritiek aan te stippen, zeker niet als we er in het vervolg van het seizoen hopelijk meer leuks voor terugkrijgen.

Hoog tijd om de gegevens van @11tegen11 onder de microscoop te leggen!

Passmaps
Het is ten eerste ongelooflijk om te zien hoe 'hoog' Ajax gemiddeld in balbezit was. Hoog? Ja, diep in het veld! Je ziet dit het beste als je de dynamische passmap, de video, erbij pakt. De eerste tien minuten had Ajax wat moeite om op gang te komen, maar toen er eenmaal olie was gesmeerd, begon het te draaien. En goed ook!

Het grappige is dat Ajax ondanks het uitoefenen van die druk tegen Sparta nog wel eens openingen vond door van achteruit een lange bal te spelen. Het is fijn dat de selectie met Lisandro Martínez en Daley Blind beschikt over twee spelers die hierin uitblinken als de situatie erom vraagt. Dat blijkt, want het leverde doelpunten op! Al is het zonde dat ze niet altijd tellen, maar ja...

Het is regel en niet langer uitzondering dat Ajax opbouwt op de linkerflank. Het maakt niet eens uit wie er precies staan – dit keer ontbrak Nico Tagliafico – want de boel is zo goed op elkaar ingespeeld dat de Ajacieden elkaar onderling weten te vinden en hun tegenstanders een loer draaien. Ook veel passing van Schuurs komt (indirect) in die zone links terecht.

Het lukt op die manier regelmatig om balbezit om te turnen tot een vloeiende aanval, waarbij Tadic niet zelden de schijf is die voor het echte gevaar moet zorgen. Dat kun je prima aan de captain overlaten. Van de 36 passes die Tadic verstuurde, waren er maar liefst 5 een sleutelpass. Ongekend goed!

Het is grappig hoe de ene wedstrijd van de andere kan verschillen. Tijdens Heracles-uit (0-2) zagen we de ene na de andere lange bal op Sébastien Haller. En nu? Nul komma nul. De spits bemoeide zich niet of nauwelijks met het spel. Pas in de eindfase kwam hij in beeld. En hoe! Twee treffers. Misschien had hij ook nog een assist moeten 'scoren', maar dan dien je eerst af te leggen.

Haller hoefde zich ook niet zozeer met het spel te bemoeien omdat Ajax heer en meester was. En toch was hij de man die op basis van 'most progressive carrying' de meeste meters vooruit maakte. In balbezit. Toch speelde Ajax nog niet eens optimaal, want wat te denken van Mohammed Kudus? Soms, heel soms, is minuten maken belangrijker dan direct presteren en dit was zo'n wedstrijd. Kudus oogde roestig tijdens de eerste helft. We nemen het hem niet kwalijk, we constateren slechts.

Gelukkig ging het in de tweede helft beter en was Ajax ook met een suboptimale schaduwspits veel te sterk voor SP-AR-TA. Het leuke was dat Kudus in de tweede helft in zijn spel groeide en aan zelfvertrouwen won. Je zag hem opbloeien. Als een bloem die opende. Goed voor Kudus, leuk om te zien, hopelijk volgt er binnenkort meer!

Het is goed om te zien dat Kudus op de passmap alvast 'vleugeltjes' heeft, want dit vertelt ons dat hij beweeglijk was. Volgende keer hopen we wel een grotere stip te ontwaren boven zijn naam. En waarom dan wel niet? Kudus is aan de bal op zijn best. Hij heeft een goede dribbel, is fysiek sterk en kan een mannetje uitspelen. Dat wil je duidelijker terugzien. En dat komt vast ook wel.

Expected goals en pitch plot
De winstpartij van Ajax was duidelijk en dik verdiend. Ook in het xG-plot zie je dat het de eerste tien minuten eventjes acclimatiseren was. Maar daarna was er voor Sparta geen houden meer aan. Het was geen toeval dat Henk Fraser al binnen 25 minuten de nodige wissels overwoog. Geen lef, geen energie. Valt dat weg? Dan ben je slechts speelbal van Ajax.

De speldenprikjes van Sparta deden weinig pijn, maar dienen wel als waarschuwing. Het mag een stukkie scherper achterin! Met name Schuurs mag zich dit aanrekenen, gezien zijn rol bij de twee tegentreffers. Nee, die doelpunten zijn niet volledig op zijn conto te schrijven.

Maar wel een klein beetje. De timing is ook hoogst ongelukkig, want Perrrrr lijkt voorbij te zijn gestreefd door Jurriën Timber. Het meeste gevaar ontwikkelden de Spartanen trouwens over de linkerflank van Ajax en daar kon Timber dan weer weinig aan doen. Wat je verder duidelijk uit de plots haalt, is dat Ajax het na de 4-0 wel geloofde en rustig aan deed.

Overigens hopen we voortaan een mooiere verzameling op het pitch plot te zien, want de intikkers van Haller kregen weinig 'rugdekking'. Het doel werd meestal van veraf onder vuur genomen. We weten dat Ajax beter kan en om een goed resultaat over te houden aan PSV-uit, we noemen maar wat, wordt iets extra's gevraagd.

Zone 14 en halfspaces
Het leek wel alsof Sparta zich bij balverlies omturnde tot een handbalploeg. Als het tenminste op tijd terug was. Dit zie je mooi terug aan de passing in Zone 14: het is daar in feite een kwestie van 'oversteken'. Horizontaal voetbal. Niet fijn, maar ook onvermijdelijk. Als er negen verdedigers op lijn staan opgesteld plus een doelman erachter moet je voorwerk verrichten om in de buurt van het doel te komen.

En of dat voorwerk werd verricht! De Ajacieden speelden elkaar maar liefst 745 keer de bal toe – een kleine twee keer zoveel als Sparta – en met een passnauwkeurigheid van 87 procent kun je een defensie wel opjagen. Dat bleek. En ook moet je zwaktes uitbuiten. Dat deed Ajax, door snel om te schakelen en zowaar eens goede counters uit te voeren!

Het is al helemaal mooi dat we ons paradepaardje van stal kunnen halen: de korte, teruggetrokken voorzet. Het is de ideale manier om Haller in stelling te brengen. Ook als dit door de lucht gebeurt. Een korte voorzet, gegeven binnen de vijandelijke zestien, is mits goed uitgevoerd onwijs moeilijk te verdedigen.

Je moet kijken naar de bal, naar je man en jezelf goed positioneren ten opzichte van het doel. Voor menig verdediger is dat te veel gevraagd, zeker tegenover de klasse van aangever Tadic en afmaker Haller.

Die afmaker is er midweeks tegen Lille niet bij, de aangever wel. We zijn heel benieuwd wat komende week brengt. Het spant erom!