Voor het eerst in vier seizoenen begon Ajax de eredivisie weer eens met een zege. Een nipte 0-1 op bezoek bij Sparta, terwijl de ploeg bijna een uur lang met tien man speelde na de rode kaart van Nico Tagliafico.

“Douchen, inpakken en wegwezen,” vat Mazraoui de ontmoeting met Sparta een paar dagen later met een gulle lach samen op de clubsite. Het maakt effe niet uit hoe de punten mee de tas in gingen, vooral belangrijk was dat er een driepunter te noteren viel. Toch is Mazraoui tevreden over de teamspirit die er was op de plastic sprieten van Het Kasteel.

“Het is wel een teamprestatie. We stonden lang met tien man en dan moet iedereen extra lopen voor elkaar. Dat deden we prima, een uur lang. We hoefden de boel na die rode kaart niet helemaal om te gooien, maar je moet wel veel meer praten en nog meer coachen. Je moet telkens schuiven, dus dat vereist veel meer praten met elkaar.”

Aanbevolen

Verrassing! Luister nu naar de eerste aflevering van de Ajax Life Podcast!

“Met tien man kunnen we vechten. Dat woord typeert het mooi. We kunnen vechten én mooi voetballen. Ondanks dat er spelers weg zijn gegaan, is deze ploeg een eenheid. Dat valt niet uit elkaar.”

De winnende treffer kwam uiteindelijk op naam van nieuwkomer Antony, met wie Mazraoui het al prima kan vinden. “Ik heb wel een klik met hem ja, ondanks dat we elkaar communicatief niet zo goed verstaan. Het gaat een beetje met gebarentaal. Ik praat Engels tegen hem en af en toe roepen we David Neres erbij. Voetballend heb ik sowieso wel een klik met hem en het is een fantastische speler om voor me te hebben op het veld.”

“Waarom? Iedereen ziet wel dat die jongen vol techniek zit en een goed overzicht heeft. Ik was Hakim voor mij gewend, maar Antony is qua techniek een beetje hetzelfde. Ook hij gaat makkelijk zijn mannetje voorbij en dan hoef ik er alleen maar overheen te lopen en dan geeft hij de bal mee.”

Aanbevolen

Ajax ontloopt dankzij eigen doelpunt Vertonghen enkele topclubs in CL

Waar nieuwe spelers vaak even moeten wennen aan Amsterdam en de Nederlandse cultuur, lijkt dat Antony vrij goed af te gaan. Natuurlijk ook met hulp van Neres. En verstoppen doet hij zich niet, zo stelt Mazraoui. “Het is een goede knul en een sympathieke jongen. Hij probeert met het team bezig te zijn, ook buiten de trainingen om. Hij zondert zich niet af.”

Dat doet Mazraoui zelf ook niet, want hij is fit. Eindelijk weer helemaal fit. “Dat is heerlijk, want dat ben ik lang niet geweest. Natuurlijk was ik kleine periodes pijnvrij, maar nu eindelijk ook voor een langere periode. Daar kan ik verder op bouwen. Ik ben vrijer in mijn hoofd en kan nu zonder rem mijn acties inzetten.”

Ondertussen is Mazraoui met zijn 22 jaar al een van de ervaren spelers. Hij ziet het zelf ook, gezien het jonge talent dat her en der op de deur klopt. De verdediger lachend: “Ik herken mezelf in de jonkies die nu aanhaken. Daar stond ik ooit ook. Ze moeten zich welkom voelen, zeker. Ik doe nu wat de oudere boys ook ooit met mij deden, door ze goed op te vangen.”