Bij absentie Tadic niemand met nummer 10
Dusan Tadic was tijdens de oorwassing van FC Utrecht niet van de partij. De aanvoerder moest verstek laten gaan, waardoor Daley Blind de band droeg. Tadic stond donderdagmorgen nog op het trainingsveld, maar bleef uiteindelijk uit voorzorg aan de kant. Ook Klaas Jan Huntelaar was om die reden afwezig.

Tot zover niks opmerkelijks, of het moet zijn dat Carel Eiting met zijn hand in het gips rondliep. Toch was het opmerkelijk om te zien dat basisklant Noa Lang met rugnummer 23 speelde. En dus niet met 10. Sterker nog, niemand had een shirtje met nummer 10. Vaste rugnummers zijn er immers nog niet tijdens de oefenpotjes. Daley Blind speelde daarom ook gewoon met 4 en niet met 17. En ‘spits’ Zakaria Labyad droeg nummer 9.

Hoe dan ook, het shirt met 10 bleef in de wastas. Kennelijk is dat nummer heilig en krijgt niemand anders die om de schouders dan captain Tadic, al veegde Erik ten Hag die suggestie subiet van tafel.

Ajax en Labyad lezen Utrecht al voor rust de les
In tijden van corona mag je niet schreeuwen en zingen, maar Ajax maakte het de toeschouwers in de Arena knap lastig door al na vier minuten te scoren. Ryan Gravenberch schoot op de paal, waarna Labyad de rebound kon binnentikken. Een treffer waar hij – vechtend voor zijn laatste kans – behoorlijk blij mee was.

En vlak voor rust deed hij nogmaals flink van zich spreken door zowel de 4-0 als de 5-0 vanuit een vrije trap tegen de touwen te schieten. De ballen vlogen werkelijk heerlijk in de netten.

Tussendoor liep Nico Tagliafico de 3-0 al binnen op een voorzet van de uitermate ijverige Lang. Diezelfde Lang was eveneens verantwoordelijk voor de tweede Ajaxtreffer. Hij nam een strakke pass van Antony aan op randje zestien en leverde een gortdroog schot af, buiten bereik van doelman Thijmen Nijhuis.

• Labyad over klik met Promes: ‘Quincy en ik zijn rasvoetballers’

Veel talent binnen de lijnen na rust
Het was sowieso al de bedoeling om flink te wisselen tijdens de rust, maar met een 5-0-voorsprong is dat nog prettiger. Erik ten Hag bracht met Jurriën Timber (19), Devyne Rensch (17), Sontje Hansen (18) en Kenneth Taylor (18) veel jong talent op de grasmat. De balans werd bewaard door het jonge grut aan te vullen met het inbrengen van ervaren krachten als Donny van de Beek (met aanvoerdersband) en Lisandro Martínez.

De jonkies, later nog aangevuld met Naci Ünüvar (17), lieten overigens leuke dingen zien, maar toch kreeg Utrecht de gelegenheid om wat meer van zich af te bijten, resulterend in een geweldige treffer van Othmane Boussaid (5-1). Zijn afstandsschot in de kruising was doelman Maarten Stekelenburg veel te machtig, hoewel de goalie op andere momenten echt nog een aantal keer goed in de weg lag.

Spelers FC Utrecht als ‘amateurs’ naar Amsterdam
Voetbal je zelf? Nou, dan weet je hoe het gaat in het weekeinde. Verzamelen en met auto’s achter elkaar aanrijden. Elkaar kwijt bij het stoplicht, je kent het wel. Precies zo ging het bij FC Utrecht. De spelers kwamen op eigen gelegenheid naar de Johan Cruijff Arena. Niks spelersbus! Best handig, want een aantal jongens woont in Amsterdam en zij konden na afloop gelijk naar huis. Volgens trainer John van den Brom vond de teamarts het overigens een prima idee.

• Ten Hag in zijn nopjes met Lang en tandem Labyad-Promes

2700 supporters bevolken snikhete Johan Cruijff Arena
Seizoenkaarthouders konden kaartjes kopen voor Ajax - FC Utrecht. Er gingen 4500 kaarten in de verkoop, maar uiteindelijk gingen er slechts 2700 over de toonbank. De supporters die er waren hadden goede zin, maar duidelijk is ook dat veel anderen weinig trek hebben in een oefenpotje voorzien van allerlei noodzakelijke maatregelen. En dat in een Arena die werkelijk aanvoelde als een sauna!

Netjes klappen, maar wel iets meer dan ‘hoera’ fluisteren!
Het mag duidelijk zijn dat voetballen in coronatijd vreemd aanvoelt. Er waren flink wat maatregelen getroffen en veel ging anders. Bij de warming-up trakteert het thuispubliek de tegenstander steevast op een fluitconcert, maar de spelers van FC Utrecht raakten niet in de war van de enkeling die probeerde die traditie is stand te houden…

Bij het betreden van de grasmat door de Ajacieden was er veel enthousiasme, gezwaai en geklap, al overstemde de snoeiharde stadionmuziek alles. Toch was het fijn dat supporters en spelers elkaar ein-de-lijk weer eens konden begroeten. Al voelde het allemaal een beetje gek.

Op de tribunes was het sowieso wennen, want ook hier gold: anderhalve meter afstand houden, ook als je samen een huishouden vormt. Schreeuwen en zingen was eveneens uit den boze, al hield lang niet iedereen zich daaraan als er iets moois gebeurde op de grasmat.

Bij de razendsnelle openingstreffer van Labyad gebeurde dan ook wel iets meer dan het fluisteren van ‘hoera’, al klonk het ‘tien, tien, tien’ nou ook weer niet zo hard. Er werd vooral keurig netjes geklapt bij mooie acties van de Ajacieden op het veld. Hoewel, bij de gemiste penalty van Simon Gustafson werd tamelijk hard en vrolijk gejoeld.

De kiosken voor een natje en een droogje bleven tijdens het duel gesloten en dus klonk er applaus voor de medewerkers die drankjes verkochten op de tribune. De mensen hadden dorst!

Hoe dan ook, veel was dus anders. Alles met het oog op veiligheid en testen hoe de maatregelen werkten. Veel van wat voetbal leuk maakt is deze dagen nog even niet mogelijk bij het bezoeken van een wedstrijd, maar het was fijn om in elk geval weer plukjes Ajaxsupporters rondom en in het stadion te zien.

Het is nog altijd niet zoals we zijn gewend, maar wat is het heerlijk om weer een handje vol supporters van #Ajax rondom de Johan Cruijff Arena te zien! 🥰 #ajautr pic.twitter.com/vs8hjrmqJ5

— Ajax Life (@ajaxlife) August 13, 2020