Andre, hoe moeilijk was het om een beetje koest te blijven?
“Het was erg zwaar, maar er zat niets anders op. Wij wisten hoe we graag wilden spelen en ook hoe Getafe speelt. Het was een lastige wedstrijd en die hadden we graag winnend afgesloten, maar soms loopt het anders. Eigenlijk was het na vijf minuten al over. Maar ook dan moet je erin blijven geloven. Het mocht alleen niet zo zijn...”

Waande jij je af en toe niet in een kleuterklas?
“Het is mijn werk. Ik ben één van de leiders van de ploeg en doe wat ik moet doen. Dat ik dit mag doen, beschouw ik als een eer. Wat anderen doen, moeten ze zelf weten. Maar deze wedstrijd had het team mij nodig en ik was er voor ze.”

Op een gegeven moment moest je zelfs een sprintende Donny wegduwen!
“Er waren veel emoties, maar soms moet je je emoties opzij zetten om je focus te bewaren. Ik weet hoe moeilijk dat kan zijn, maar je moet het proberen. Je moet je emoties wegdrukken. En geloof me, ik kan erover meepraten!”

Heeft Ajax van zichzelf verloren of van Getafe?
“Oef... De eerste wedstrijd hebben we van onszelf verloren en de late 2-0 was in feite de beslissing, maar in het tweede duel waren wij beter dan Getafe. En we hebben gewonnen, maar het was niet genoeg. We hebben er alles aan gedaan. Helaas was het niet goed genoeg om ons vanuit een moeilijke positie alsnog te kwalificeren.”

Als je voor jezelf spreekt: kun jij trots zijn als je wint in de stijl van Getafe?
“Als je wint, moet je trots zijn. Altijd! Ik snap dat het niet de Ajaxfilosofie is, maar het gaat om winnen. De historie onthoudt alleen maar wie er heeft gewonnen en niet hoe dat is gebeurd. Het gaat om winnen, niet om mooi spel. De rest doet er niet toe. Getafe is door, wij liggen eruit.”

Het leek wel alsof er eindelijk weer een beetje drive in het team zat. Alsof het vuurtje weer begon te branden...
“Weet je, je kunt niet altijd goed spelen. En het maakt soms niet uit hoe je wint, als je maar zorgt dat je wint. Ik denk dat we altijd met passie proberen te spelen, maar het valt alleen niet altijd op. Het is te gemakkelijk om alleen de slechte dingen te zien en daar over te praten. Iedereen mag zijn mening hebben, dat respecteer ik, maar we doen altijd ons best en soms spelen we goed, soms ook slecht of zelfs compleet shit, maar dat is sport. We kunnen winnen of verliezen.”

Is het nu crisis bij Ajax?
“Nee!”

Maar Erik ten Hag zegt van wel...
“Voor mij is er geen crisis. We hebben het even lastig, ook door veel blessures en afwezigen. Dat is geen excuus, maar ik wil het geen crisis noemen. De trainer kijkt er vanuit zijn perspectief wellicht anders naar, dat is omdat trainers anders redeneren. Maar wij als spelers: we zijn koel, we zijn goed. Ik heb niet het gevoel dat het crisis is. Alles is in orde.”

“Het kan een horrorweek worden, maar zo kijk ik er niet naar. Ik ben een van de leiders binnen de selectie, een belangrijke speler en ik moet mijn jongens beschermen. Ik heb geen angst. Ik ben niet bang voor AZ, ik wil ze vermorzelen. Als je andere teksten wilt horen, moet je maar iemand anders een vraag stellen.”

Je bent altijd eerlijk en daarom soms ook kritisch, maar hoe vond je de steun van de supporters?
“Fantastisch, echt geweldig. Vanaf het begin straalden we uit: we moeten het proberen. Proberen was ook onze enige optie. We moesten zelfs vier kaar scoren en dat was vrijwel onmogelijk, maar toch. We hebben geprobeerd om erin te blijven geloven. Bij de 1-1 dacht ik eventjes dat het kon, maar ja... We hebben onze supporters nodig. Zondag weer. Ik weet zeker dat de supporters ons steunen en ik hoop dat we winnen.”