Ajax - Utrecht was misschien wel de allerleukste Nederlandse wedstrijd ooit zonder publiek, maar het voelde een beetje dubbelzinnig. Moesten we hier vrolijk van worden? Nou, wel van de goede afloop. Maar we hopen dat het qua spel toch snel weer terugkeert naar het oude normaal.

Het oude normaal, je kent het wel. Het goede veldspel waarmee in oktober en november twee jaren op rij de ene na de andere tegenstander werd opgerold, zodat er weer hardop de vraag wordt gesteld of Ajax de eredivisie soms is ontgroeid...

Het antwoord op die vraag zal 'nee' zijn en blijven, maar wie weet bieden de passmaps op bepaalde details wat andere inzichten. De gegevens zijn verkregen via @11tegen11!

xG-plot en pitch plot
De Expected Goals kun je soms wel dromen en als Ajax weer eens een wedstrijdje afdoet met 5-0 is het soms ook echt minder boeiend, maar dit keer is er alle reden voor om met het traditionele plot af te trappen. Ajax en Utrecht wisselden elkaar nogal eens af als het ging om het 'verdienen' van de winst.

Pas na de 5-4 van Dusan Tadic kwam Ajax op beide fronten definitief aan de goede kant van de score. De waarde die aan het schot van Tadic wordt toegekend, doet vermoeden dat het een relatief simpele score was, maar daar denken wij toch echt iets anders over. Ja, je kunt scoren vanaf randje zestien, maar pfoe... Die bal zeilde wel binnen!

De effectiviteit van Utrecht is trouwens vrij bizar om te zien. Mede als gevolg van verschillende grote fouten achterin bij Ajax, kreeg Uuuuu in totaal vijf serieuze kansen, waarvan er vier binnen gingen... Ongekend effectief! En ergens hoopvol, omdat we zulke grote fouten bij Ajax niet zijn gewend en zeker tegen de subtop ook niet accepteren.

We bedoelen maar te zeggen: ja, Utrecht bood tegenstand, maar het speelde Ajax niet weg. Zoals altijd creëerde Ajax omgekeerd zelf ook de nodige kansen. De Ajacieden waren op hun beurt ook vrij effectief, maar je ziet het plot van de thuisploeg duidelijk meer sprongen maken zonder dat er een doelpunt aan wordt gehangen. Met twee goals op basis van drie kansen deed Zakaria Labyad trouwens precies wat je van een spits mag verwachten.

Dit neemt niet weg dat Ajax ontsnapte. Dat leert ook een blik op het pitch plot. Als dit de posities zijn waarvan je wedstrijd op wedstrijd het vijandelijke doel onder vuurt neemt, ga je vaker niet vijf keer scoren dan wel. De bolletjes rondom de vijfmeterlijn zien we graag, maar de rest is echt veel te versnipperd... Het is gewoon niet te doen om op basis van 2,04 xG structureel vijfmaal te scoren, maar gelukkig weten we dat Ajax beter kan en woensdag dus ondermaats speelde.

Als je inzoomt op het vijfmetergebied zie je dat Utrecht gezellig meevoetbalde en profiteerde van de steken die de verdediging liet vallen, want zoveel kansen op een presenteerblaadje kreeg het zelden in de Johan Cruijff Arena, al klinkt 1,46 xG ook weer niet onoverkomelijk.

Passmaps
Er is de laatste weken iets best wel geks aan de hand bij Ajax. Het hoeft niet per se een groot probleem te zijn, maar je zou toch graag zien dat de rechterkant meer bij het spel wordt betrokken. Ajax helt in balbezit over naar links. Dat zegt iets over de spelers aan de linkerflank, maar ook over de gang van zaken op rechts.

Het overhellen naar links kan niet los worden gezien van de progressie die Ryan Gravenberch in allerlei opzichten boekt. De man met de uitschuifbenen groeit en groeit en groeit. Hij durft steeds meer ballen op te eisen en doet daar ook goede dingen mee. Zo goed zelfs dat Gravenberch een belangrijke schakel is geworden in de opbouw. Dat foutje in de eerste minuut vergeven we hem!

Blind, Tagliafico, Gravenberch en Tadic zorgen ervoor dat het marcheert aan de linkerkant, maar ook dat het elftal een beetje in tweeën valt. Kijk maar. Gravenberch speelt behalve naar links een enkele bal vooruit, terwijl hij ook nog wel eens terug passt richting Schuurs en met Álvarez was zelfs helemaal geen connectie. Met de onzichtbare Klaassen evenmin.

Wij zouden graag zien dat de middenvelders onderling een betere connectie hebben met elkaar, zodat Ajax nog dominanter wordt maar ook met meer creativiteit kan aanvallen. Ga maar na: twee van de vijf doelpunten kenden een belangrijke rol voor Devyne Rensch in de opbouw. Rensch toonde durf, stak mannetjes voorbij en zocht niet alleen ruimte, maar vond die ook.

Bovendien doet Antony eenmaal aan de bal leuke dingen, maar hij kan beter en vaker in het spel worden betrokken. De Braziliaan noteert prima cijfers en er gaat altijd dreiging van hem uit, maar zijn stempel op het spel kan en mag echt nog wel iets groter. Antony moet zich nu toch vaak zien te redden in moeilijke situaties. Ook niet zelden in zijn eentje, waardoor de bal weer achteruit moet.

Zone 14 en halfspaces
De activiteit in Zone 14 en de halfspaces geeft het eerder aangehaalde punt prima weer: Ajax helt over naar links. En niet te zuinig. Dit terwijl het op de linkerflank vaak ook zo druk is. Meestal zie je op rechts Antony en de rechtsback Mazraoui/Klaiber/Rensch staan en dat is op zich niet erg, als je vroeg of laat kantelt en de ruimte benut.

Maar dat gebeurt lang niet altijd. Ook dit zie je in beide afbeeldingen terug. Sterker nog, het gebeurt eerder dat er vanaf rechts ballen naar links worden gepompt dan andersom! De totstandkoming van de 2-1 is in spiegelbeeld een mooi voorbeeld. We willen hier graag eens rustig met Erik ten Hag over babbelen, maar dat is tijdens een statische persconferentie zo simpel nog niet. Weet in ieder geval dat het ons opvalt!

Enerzijds is het logisch dat Tadic inspeelpasses aantrekt omdat hij vaak iets goed doet met de bal, maar je ziet hetzelfde patroon ontstaan als de aanvoerder de spitspositie bevolkt. Check je echter recent gemaakte doelpunten, dan worden er genoeg goals geboren vanaf rechts. De weergegeven assists was van de 4-4 terwijl de naar binnen trekkende Antony ook zelf weer trefzeker was.

Kortom, moet de rechterflank niet veel beter benut worden? Wij menen dat hier alle ruimte voor is!