Supporters sporen spelers aan
Onderonsje tussen supporters en spelers zijn zeldzaam in 2020, maar met een beetje creativiteit werd hier iets op gevonden. De Ajacieden besloten zich te verzamelen op de kruising van Van der Madeweg / Spaklerweg, waar de spelersbus werd onthaald met fakkels, vuurwerk en knallen. Onder meer dankzij een rondcirkelende drone leverde het tafereel heerlijke beelden op! En het was een fijn moment van samenzijn waar we zo'n behoefte aan hebben.

“We missen jullie,” was de begeleidende tekst op een filmpje van Klaas Jan Huntelaar gemaakt in de bus. En inderdaad, Ajax miste enkele kilometertjes verderop alle vormen van aansporing die de supporters uiteraard meer dan bereid waren om te geven. En dat opzwepen was juist zo nodig!

We gaan hier niet lopen beweren dat Ajax anders op zeker verder had gemogen in de Champions League, maar wie weet hoe deze wedstrijd in een kolkend stadion was verlopen. Compleet anders, toch? Dat kan bijna niet anders. Je had nu totaal geen idee van de belangen die op het spel stonden.

Atalanta bevestigt wel status van uitdager
Zowel Ajax als Atalanta heeft al een keertje hogen ogen gegooid. De Ajacieden bereikten de laatste vier, Atalanta vloog eruit in de kwartfinales. De directe confrontatie stond dus ook in het teken van een bevestiging van status. Ajax heeft soms een grote mond en wil de Europese top graag uitdagen, maar een grote mond moet je ook waarmaken. Helaas leren de feiten dat de halvefinaleplaats van 2019 een steeds grotere uitschieter dreigt te worden.

Voor het tweede rij op rij vallen de Ajacieden in het vangnet dat Europa League heet. Tegen een ploeg als Valencia – ook al was het daar wel eens minder rumoerig – kan zoiets nog, maar 'La Dea' is zo'n ploeg die nu voor de tweede keer meedoet aan de Champions League en we de komende jaren, weggezakt richting Italiaanse subtop en wel, niet vaak meer terug gaan zien.

Dat maakt deze uitschakeling een tikje pijnlijk. Het brengt ook allerlei herinneringen naar boven aan vorig seizoen, toen Ajax door blessures bij David Neres en Quincy Promes amper gevaar wist te stichten. Helaas draaide Atalanta-thuis uit op een soort herhaling. Opnieuw ontbrak Neres, Promes kampt met een vormcrisis en ook de grieperige Daley Blind en Lassina Traoré waren niet van de partij. Hou hier even rekening mee als je keuzes van Ten Hag bekritiseert.

Allemaal net niet
Ten Hag had weinig andere keus dan Zakaria Labyad als 'nummer tien' te positioneren en Brian Brobbey deed hartstikke zijn best, maar als achttienjarige spits moet je echt uitzonderlijk talentvol zijn om namens Ajax het verschil te kunnen maken. Nu vertelde het helaas vooral waarom Ajax met lege handen staat. Brobbey keerde na rust overigens niet meer terug. Hij was behalve Brobbey ook groggy.

Dat is zonde! Heel erg zonde zelfs, want als je zag hoe Atalanta soms stond te voetballen... Dat was ook niet best, hoor. Heel soms leek de ploeg van Gian Piero Gasperini te gaan flitsen, maar je merkt dat het niet bepaald lekker zit binnen de selectie daar. Gasperini leeft in onmin met enkele van zijn sleutelspelers, waardoor het maar de vraag is of de Italiaan nog lang de eindverantwoordelijke blijft.

Er vlogen heel wat ballen van Atalanta over de zijlijn en niet in de voeten van een medespeler. En als je zo'n Hans Hateboer aan het werk zag... Het had de Italianen veel en veel moeilijker gemaakt kunnen worden. Zo kom je helaas stiekem toch weer uit bij de al gebezigde term 'tussenjaar'.

Slotoffensiefje bloedt dood
We zagen voor de verandering wel eens iets dat op een slotoffensiefje leek. Dit was het gevolg van wissels in de 62ste minuut. Klaas Jan Huntelaar en Jurgen Ekkelenkamp kwamen erbij, met Quincy Promes op de linkerflank. Redelijk vroege wissels en het was ook niet direct alles of niets, in lijn met de woorden van Ten Hag om vooral geduldig te blijven voetballen.

Zowel Huntelaar als Davy Klaassen kreeg een mogelijkheid of zelfs kans om Ajax op voorsprong te zetten. Huntelaar claimde een vrij goedkope penalty voor een klein duwtje in de rug, ook al zie je tegenwoordig strafschoppen gefloten worden voor nul komma niks, maar goed... De arbitrage wilde er niet aan, ook niet na een VAR-check.

En Klaassen? Die had 'm wel gewoon moeten maken! De teruggekeerde Ajacied zette een aanval helemaal zelf op door de bal aan de zijlijn af te pakken en daarna vogeltjevrij voor de keeper te verschijnen, maar Klaassen koos voor een korte, droge uithaal dwars door het midden. Daardoor was de keeper er op tijd bij.

Helaas implodeerde het slotoffensief al zo'n tien minuten voor tijd door toedoen van Gravenberch, die zijn tweede gele kaart kreeg. Gravenberch trok in de eerste helft wat vroeg aan de noodrem en liet nu een arm zwabberen, waarna hij mocht douchen. Er leek weinig aan de hand, maar ja, voor de scheids was het genoeg...

De tegentreffer die korte tijd later volgde, was er in feite eentje voor slechts de statistieken.