Álvarez, Promes en Antony op de bank
De grote vraag der grote vragen was toch wel wat Erik ten Hag zou doen met de opstelling. Alles in het kader van 'de juiste poppetjes op de juiste plek'… Zou hij halsstarrig vasthouden aan Zakaria Labyad in de spits? Zou Edson Álvarez zijn basisplek behouden? En wat te doen met Quincy Promes die op 'tien' zijn draai maar niet leek te kunnen vinden? Het hield de gemoederen vooraf flink bezig!

Nou, wijzigingen waren er zeker! Álvarez, Promes en Antony vonden zichzelf terug op de bank, terwijl Davy Klaassen, Mohammed Kudus en David Neres aan de aftrap stonden. Dusan Tadic begon wel weer vanaf links. Labyad zat niet bij de selectie, dus mocht Lassina Traoré het in de spits proberen.

Ajax doet razendsnel goede zaken!
De intenties van Ajax werden snel duidelijk. De vieze smaak van Groningen-uit (1-0) moest worden weggespoeld en al na drie minuten lukte dat. Tadic ontving op links de bal van Kudus, trok naar binnen en leverde een geweldig schot af. Doelman Erwin Mulder kon direct vissen. De oerkreet van Tadic, die weerkaatste op de lege tribunes, was veelzeggend.

De aanvoerder verdubbelde na een klein halfuur de score naar 2-0, door onberispelijk een penalty te benutten. Arbiter Björn Kuipers kon na het raadplegen van de beelden niet anders dan naar de stip wijzen, toen hij zag dat Sherel Floranus de bal tegen de elleboog aan geschoten had gekregen.

Was de koek daarmee op voor rust? Oh nee, want een paar minuten later mikte Kudus de bal buiten bereik van Mulder in het hoekje. Verdekt en vanuit de draai leverde de twintigjarige Ghanees een lage schuiver af. De middenvelder, die achter de spits speelde, kon daarmee zijn eerste Ajaxtreffer noteren in het Kudus-logboek.

Samba op de flanken, Ajaxdebutant en opluchting door Klaassen
Veel Ajaxsupporters hopen al weken op samba op de flanken: Neres en Antony wat langer met elkaar binnen de lijnen. Die wens kwam tegen Heerenveen deels uit. Ten Hag gunde Antony na een uur een invalbeurt voor Tadic en ook Sean Klaiber maakte zijn eerste minuten als vervanger van Noussair Mazraoui. Met het duo in de ploeg bleef Ajax lekker tikken, maar schrok toch ook wakker van een plotseling doelpunt van Henk Veerman.

De schrik was gelukkig van korte duur, want al snel moest Kuipers voor de tweede maal naar het VAR-scherm. Daarop zag hij hoe Traoré met twee handen omlaag werd getrokken binnen de zestien. Klaassen mocht het vonnis vanaf de strafschopstip voltrekken en deed dat feilloos: 4-1.

Vlak voor het laatste eindsignaal zorgde Antony voor het toetje, het slotakkoord of hoe je het wilt noemen. De Braziliaan trok vanaf rechts naar binnen en vond met links knap de verre hoek.

Klaassen als vanouds tegen Heerenveen
Kind van de club Klaassen maakte na ruim drie jaar zijn rentree voor Ajax en ging voor de warming-up alle andere veldspelers voor. Borst vooruit en alles. De middenvelder deed in zijn 137ste eredivisieduel voor Ajax direct wat hij al zo vaak deed tegen Heerenveen: bikkelen, vooruit denken, de balans bewaken en belangrijk zijn. Hij speelde in een controlerende rol alsof hij nooit was weggeweest.

De 'Super Friezen' liggen Klaassen sowieso wel, dat is een feit. In zijn vorige vijf eredivisieduels met Heerenveen was hij immers ook al betrokken bij zes doelpunten, waarvan hij er vier zelf maakte en twee assists gaf. Die goede cijfers scherpte hij zondag aan met zijn benutte pingel. Bovenal leverde Klaassen een puike pot voetbal af en is weer helemaal thuis.

Deense aanwijzingen vanaf de perstribune
We merkten wat grappigs op tijdens de wedstrijd. Assistent-trainer Christian Poulsen stond in nauw contact met collega Michael Reiziger in de dug-out. De Deen had vanaf de tweede ring uitstekend overzicht en dus volgden continu aanwijzingen. Zo vond hij op zeker moment dat Kudus moest dekken op de zestienmeterlijn. Snel doorgeven aan de bank. Twee tellen later meldde Reiziger zich langs de lijn en deed Kudus braaf wat stapjes naar achter.

Leeg, leger, leegst…
Surrealistisch, dat is de beste term om voetbal in een Johan Cruijff Arena zonder supporters te omschrijven. Of gewoon 'klote', dat mag natuurlijk ook. Ajax - Heerenveen voelde in alles vreemd aan. Rondom het stadion bleef alles verlaten en de rood verlichtte kruisjes op de tourniquetjes sprongen maar niet op groen.

Andre Onana betrad zo’n veertig minuten voor de aftrap het veld voor de warming-up. Zijn liedje schalde vrolijk door de speakers, alsof er niks aan de hand was. De doelman begroette met gevoel voor humor nog wel de lege tribunes. Je moet wat, nietwaar!

Bij het voordragen van de opstelling werd schalde de naam van Klaassen door het stadion. Er had hier een luid applaus moeten klinken, maar helaas, helaas. Ook het Nicóóó Tagliaficóóó kwam beduidend rustiger door de speaker, alsof er twijfel was bij stadionspeaker Rob van Rossum... Wel voluit of niet? De middenweg werd gekozen.

Na het eerste fluitsignaal waren dingen hoorbaar die anders amper waarneembaar zijn: het rauwe stemgeluid van Ten Hag vanaf de kant, werkelijk elke doffe aanraking van de bal en de continue coaching van de spelers. Dat laatste is overigens wel echt aardig om mee te krijgen. Toch hoorde je vooral dingen niet, zoals de 'oehs' en 'aahs' van de tribune bij een mooie voetbalactie of lekkere combinatie.

Maar het meest schrijnende was nog wel de totale leegte die ‘hoorbaar’ was bij Ajaxtreffers. In de verte hoorde je de spelers dus zeker jubelen, maar verder… Doodse stilte... Bah.