Slordigheidjes achterin
Vraag ons niet hoe het kan, maar het viel ons wel op: Ajax oogde achterin een beetje onzeker. En dit terwijl Watford toch echt niet volle bak druk naar voren gaf. De middenmoter uit de Premier League speelde niet met de intensiteit die je op een gemiddelde zaterdagmiddag kunt verwachten. Daley Blind bleef zonder problemen overeind, maar Dominik Kotarski en Perr Schuurs waren af en toe slordig in balbezit. Het bleef twee keer zonder erg.

De derde keer was Sergino Dest aan de beurt en toen liep het wel verkeerd af... De linksback kreeg de bal tegen zijn arm, waarna de scheidsrechter richting de stip wees. Penalty. Dest kon er maar weinig aan doen, al gaan we dat dit seizoen vast veel vaker vinden van handsballen die penalty's opleveren. Misschien baalde Abdoulaye Doucouré nog wel het meest van het fluitje, want de speler van Watford rondde in de tussentijd een aardige solo doeltreffend af. Die treffer werd resoluut afgekeurd, waarna Andre Gray alsnog scoorde.

Prima doelpunt na snelle omschakeling
Erik ten Hag heeft het vlotte schakelen van verdediging naar aanval – en andersom – deze zomer weer tot speerpunt benoemd. Matthijs de Ligt en Frenkie de Jong waren op dit vlak erg belangrijk, maar nu moeten er andere spelers opstaan. Dat duo is immers vertrokken. We weten er alles van en voelen de leegte... We zien echter best hoopgevende tekenen, vooral als je kijkt naar de gelijkmaker.

Watford verspeelde de bal op zijn eigen helft, wat Ajax een ingooi opleverde. Die ingooi werd snel genomen, waarna Dusan Tadic zich richting de achterlijn spoedde. De Serviër legde de bal terug voor het doel – een opzet die we vast vaker tegen gaan komen – en na een overstapje van Kasper Dolberg, die we af en toe inderdaad zoals gewenst zagen jagen, was het Donny van de Beek die mocht aanleggen en raak mikte.

Ajacieden hebben te veel kansen nodig
Het niveau van het tweede oefenduel in de Alpenlucht was misschien niet zo hoog als enkele dagen terug bij Ajax - Basaksehir (2-1), maar kansen kreeg de ploeg van Erik ten Hag genoeg. Meer dan genoeg zelfs. Het was achteraf fijn dat het scorebord ook nu 2-1 vertelde, want er deden zich zat kansen voor om te scoren. Quincy Promes was kansrijk en had een tweede keer iets beter het overzicht mogen bewaren, terwijl ook Kasper Dolberg gevaar probeerde te stichten en Jurgen Ekkelenkamp zelfs alleen op de keeper afging. Helaas leverde het telkens geen treffer op, maar Jurriën Timber zorgde voor een toegiftje door in de slotfase een prima kopbal tegen de touwen te knikken.

Ajacieden maken de sprong naar uur speeltijd
Het wordt langzaam maar zeker zaak om het kweken van conditie te koppelen aan inhoud. En dat is dan ook precies wat er gebeurde tijdens Ajax – Watford. De eerste spelers maakten de sprong naar zestig minuten in actie komen. Dit gold nog niet voor de internationals Daley Blind, Razvan Marin en Lasse Schöne, die nu wel in de basiself mocht beginnen. Zij begonnen iets later met trainen en zijn nog niet zo ver, maar dat is een kwestie van tijd. Dest bleef als enige veldspeler zelfs staan tot het laatste fluitsignaal.

Het was in die zin opvallend dat Perr Schuurs weer de 'voorkeur' kreeg boven Lisandro Magallan, juist ook omdat de basiself na rust grotendeels terugkeerde tussen de lijnen. Er staat natuurlijk nog het één en ander te gebeuren op de transfermarkt – Edson Alvarez staat op het punt om Mexico te verruilen voor Amsterdam – maar het is nu nog onmogelijk om in te schatten hoe de international binnenkomt.

Het is fijn langs de lijn!
Had jij wel al eens van de FC Pinzgau Saalfelden Arena gehoord? Nee, geeft niets. Wij ook niet. Die ligt in Saalfelden, zo blijkt. Maar het was wel de arena waarin Ajax het opnam tegen Watford FC. En weet je wat we zo leuk vonden? De drukte langs de lijn! We hebben geen flauw idee of het arenaatje officieel was uitverkocht, maar als dit tot de mogelijkheden behoorde, was het zeker gelukt. Er stonden zelfs toeschouwers op een soort van tweede ring!

Hoewel, toeschouwers... Ajacieden bedoelen we natuurlijk! We zagen heel wat rood-witte shirtjes, waarin zowel jong als oud was getooid. Dat is prachtig om te zien en het zegt uiteraard alles over de populariteit die voor Ajax altijd sluimert en flink toeneemt na een seizoen als het vorige. En over de populariteit van Oostenrijk als vakantiebestemming trouwens ook!