Matthijs, dit was krankzinnig...
“Ongelooflijk. Als je zo goed speelt in de eerste helft, maar het in de laatste seconde weggeeft, is het inderdaad krankzinnig. Ik dacht dat we het onder controle hadden. De scheidsrechter gaf aan: nog één minuut. Voor mijn gevoel werd er iets langer gespeeld. Maar die ene minuut moet je dan even strijden. Dat hebben we gedaan, maar het mocht niet baten.”

Hadden jullie geen antwoord op de kopkracht van Llorente?
“Niet per se. Llorente ging vaak bij Daley staan en dan moet je de tweede bal bespelen. Dat heeft te maken met onze verdedigers, maar ook de middenvelders en de aanvallers. Hij deed het ook gewoon goed, Llorente.”

Het leek zo mooi, maar toen... Pats, boem, alles weg.
“Tottenham voetbalde met een zeer hoge intensiteit en dan krijgen we het toch lastig. Dat is een gemakkelijk excuus. We praten over halve finale Champions League. Dan moet je altijd volle bak, maar het werd lastig om voorin de bal vast te houden. Die laatste minuut... De wereld stort in, de grond zakt onder je voeten weg. Zo dichtbij zijn en het toch niet halen. Dat is heel pijnlijk.”

Durf je nog een beetje vooruit te kijken?
“Ja, natuurlijk. Er hing een doodse stilte in de kleedkamer en de trainer zoekt dan naar woorden. Het is heel moeilijk om zoiets te beschrijven. We hebben besproken dat er nog twee belangrijke wedstrijden wachten. De supporters ontvangen ons niet voor niets zoals ze deden. Het was fijn om te zien dat de supporters ons steunen en beseffen dat het een bijzondere campagne was. Het is een kans uit miljoenen om met Ajax de CL-finale te halen. Hoe zwaar het nu ook is, hoe lang we ook nodig hebben om dit te verwerken... We moeten wel door en dat is naar zondag.”

Alderweireld en Vertonghen stonden op het veld tussen de Ajaxspelers. Hebben ze nog iets tegen jou gezegd?
“Ja, ze hebben wel iets gezegd. Wat precies? Dat maakt niet uit...”

Is het prettig dat er nog twee wedstrijden volgen? Je kunt nog iets rechtzetten...
“Dat zou heel prettig zijn! Het wordt zaak om bij elkaar te zitten en de koppies de goede kant op te zetten. Als de koppies weer goed staan, gaan we ervoor. We moeten onszelf oprichten voor zondag en weer gaan voor de winst. We kampen nu met de pijn van een nederlaag, maar we spelen nog om het kampioenschap. Het zou dus raar zijn als ik geen zin heb in Ajax - FC Utrecht.”

Het was na de KNVB-bekerwinst een kwestie van 'vreugde parkeren', maar kun je ook verdriet parkeren?
“Vreugde parkeren is voor iedereen gemakkelijker, maar verdriet parkeren is ook een onderdeel van het voetballer zijn, denk ik. We zullen ermee moeten leven en onze sterkste krachten bovenhalen.”