Wat was voor jou het hoogtepunt van de afgelopen week?
“Dat was mijn invalbeurt tegen Juventus! Het maakte veel los, zo zag ik op Instagram en op allerlei andere plekken. Ik kreeg heel veel reacties op de foto die ik plaatste en volop appjes van familie en vrienden. De meeste appjes waren van bekenden, ik heb er niet ineens allemaal onbekende vrienden bij gekregen.”

Ben je vanaf nu voor altijd verbonden aan de term 'Ronaldo-gooier'?
“Dat denk ik wel! Gelukkig zijn er nog genoeg mensen die me gewoon Jurgen noemen. Gelukkig wel! En zo erg is het binnen het team nu ook weer niet. Ché Nunnely zag me rijden en maakte toen een videootje voor Snapchat. Zo is het begonnen. Dat filmpje heb ik wel voorbij zien komen, ja. Haha. Ik denk wel een keer of honderd!”

En toen mocht je tegen Excelsior (6-2) ook alweer vroeg invallen!
“Het was zeker nog vroeg! Ik schrok een beetje en dacht: nu al?! Toen ik terugkwam van het warmlopen, vroeg ik van: is er iemand geblesseerd? Frenkie bleek last te hebben. Ik dacht juist: rustig aan, misschien mag ik een beetje sfeerproeven langs de zijlijn of zo. Als ik al mocht invallen, had ik speeltijd verwacht tijdens de tweede helft.”

Jouw optreden tegen Juventus zorgt ervoor dat mensen nu verwachtingen hebben, is dat lastig?
“Nee, eigenlijk niet. Ik heb ook niet zo snel last van zenuwen. Als de wedstrijd begint, verdwijnen mijn zenuwen meestal ineens. Nu ook. Vanaf het eerste balcontact was het helemaal goed. En het scheelde ook wel een beetje dat we toen al op voorsprong stonden.”

Het lijkt me niet niks om Frenkie te moeten vervangen!
“Frenkie is één van onze beste spelers, ik vind het logisch dat hij naar FC Barcelona gaat. Maar dat maakt het inderdaad niet niks om zijn positie over te nemen.”

Net als Frenkie trok jij behoorlijk het spel naar je toe!
“Zeker! Ik kreeg volop de bal omdat Excelsior maar met twee spitsen speelde en daarachter dan altijd ruimte komt. Daar stond ik, dus was ik steeds vrij. Ik moest zorgen voor verbinding door de opbouw te verzorgen en het spel te verdelen, met de blik naar voren gericht. Of dat moeilijk is? Het is wel lastig, maar als je zorgt dat de bal snel genoeg heen en weer gaat, ontstaat er vanzelf ruimte. Dat was mijn taak.”

Hoe vond je het gaan?
“Ik denk dat ik prima ben ingevallen, maar ik baal wel van mijn fout aan het einde waardoor het nog 6-2 werd. Ik baal er echt van... Ik kan best snel balen van een fout of zo, maar de volgende dag is zoiets ook wel weer weg.”

Ben jij trouwens zo'n kaartenpakker?
“Nee, eigenlijk niet. Ik kwam iets te laat bij Ryan Koolwijk en volgens mij raakte ik toen zijn teen. Hij deelde zelf trouwens ook wel uit, vond ik. Een duelletje eerder pakte hij mij nog aan. Ik pakte hem toen eventjes terug, een klein beetje revanche.”

Frenkie is een twijfelgeval voor Juventus-uit. En misschien mag jij wel weer mee. Hoe schat je de kansen van Ajax in Turijn?
“Ik hoop inderdaad dat ik mee mag! Ik denk dat onze kansen op de halve finales best goed zijn, want we creëerden thuis veel kansen en als we in Italië wat doelgerichter zijn, kunnen we best doorgaan.”

Kan Ajax hetzelfde spelletje spelen als in eigen huis?
“Dat denk ik wel. Als het in Amsterdam kan, moet het in Turijn ook kunnen.”

Verwacht jij net als de trainer meer drang naar voren bij Juventus?
“Dat weet ik niet precies. Juventus is natuurlijk in het voordeel dankzij het uitdoelpunt. Ze hoeven niet zo los te gaan als tegen Atletico Madrid en kunnen dit keer iets verdedigender spelen.”

Tot slot, kun je nog een beetje genieten van wat je deze week allemaal mee maakt?
“Ik geniet er zeker van! Hoe? Ik ga wel even Studio Sport kijken, haha. Maar ik geniet ook van de momenten dat ik bij het team ben, bijvoorbeeld rondom deze wedstrijd. En ook de trainingen op het hoogste niveau zijn hartstikke leuk. Als we zitten te eten in de voorbereiding op Ajax - Excelsior, denk ik toch: ik ben er maar mooi weer bij.”