Eens in de zoveel tijd wordt er op televisie zo’n proefje gedaan, vaak door iets BNN-achtigs, waarbij je bepaalde dingen moet proberen terwijl je ieder moment een stroomstootje toegediend kunt krijgen.

Een ober verprutst het inschenken van de wijn en borden eindigen op de vloer in plaats van op tafel, dat werk. Lachen. Het lijkt erop dat sommige Ajacieden zaterdag tijdens Heracles-uit aan de beurt waren voor dit experiment.

Ik heb nog geen fragment terug durven kijken, maar zag Daley Blind en Lasse Schöne op bizarre manieren ballen verspelen. Beiden verkeerden niet bepaald in de flow waar al weken naar wordt gezocht. Ik heb sowieso een hekel aan het woord ‘flow’, maar goed.

Je schrijft dingen gemakkelijker van je af bij tegenslag dan in goede tijden, maar mijn frustratie klotst nu dan ook echt over de randen. Ik nader het punt waarop ik niet eens meer vrolijk kan worden van titelwinst, maar slechts opgelucht zal zijn. Hoe anders was dat eind december, toen Ajax eindelijk weer iets leek weg te hebben van Ajax en de club op drie fronten serieus meedeed.

Op het belangrijkste front staan de zaken er niet zo best voor. En de beker pakken is eigenlijk alleen leuk als het betekent dat je de dubbel wint. Het enige positieve dat die dennenappel onverhoopt kan opleveren, is dat het ‘2019’ wordt toegevoegd aan het briefpapier, als teken dat er eindelijk een prijs werd gewonnen. Overigens loop ik nu veel te ver op zaken vooruit...

Er wordt genoeg gelekt naar de krant, maar het echte verhaal hebben we nog niet gehoord. Het zal mij benieuwen

Beter is het misschien om voorzichtig eventjes achterom te kijken, want er is bij lange na nog geen prijs gewonnen. Wat is er mis gegaan, waar is Ajax aan ten prooi gevallen? De berichten die loskomen van trainingen achter gesloten deuren, steeds vaker voorzien van Engels onderschrift, doen voorkomen alsof alles lang leve de lol is. Dat is het natuurlijk niet.

Je vangt dingen over BV’tjes in plaats van eenheid, gedonder in de kleedkamer en spelers die Erik ten Hag beloven het eigenbelang aan de kant te schuiven. Als het allemaal koek en ei is, waarom moet zoiets dan beloofd worden? Zoiets komt al over als reparatiewerkzaamheden.

Er wordt genoeg gelekt naar de krant, maar het echte verhaal hebben we nog niet gehoord. Het zal mij benieuwen. Als je als supporter zo ernstig in de steek wordt gelaten door het team dat je aanmoedigt, wil je op z’n minst weten waarom en wat er aan de hand is. Alweer sorry en het spijt me is niet genoeg. Gebrek aan kwaliteit kan het echt niet zijn.

De grote vraag is hoe het nu verder moet. Om te beginnen tegen Real Madrid. Sommigen vrezen voor een afgang van ongekende proporties, maar dat zie ik niet zo snel gebeuren. De kans is best aanwezig dat er plotseling een soort eergevoel komt bovendrijven.

Stel dat dit gebeurt en Ajax tegen Real ineens weer iets wegheeft van Ajax, moeten we dan juichen alsof er de afgelopen weken niets is gebeurd? Ik vind het een lastige en vrees alleen maar nog chagrijniger te worden van een onverwachte topwedstrijd.

Alhoewel, nog chagrijniger worden van Ajax dan nu? Ik weet niet of dat mogelijk is.