Lassina, hoe was het om in de basis te mogen beginnen?
“Het was goed, fantastisch zelfs! Ik vond het in de openingsfase van de wedstrijd zelfs ongelooflijk, want ik ben echt heel blij dat ik mocht spelen. Ik was niet echt nerveus omdat ik al een paar keer had mogen invallen. Dit was mijn derde wedstrijd in de Johan Cruijff Arena en ik wist een beetje hoe het was. Bij mijn echte debuut vorig seizoen tegen FC Utrecht (4-1) was ik veel nerveuzer. Ik had nog nooit in zo'n groot stadion gevoetbald!”

Die korte invalbeurtjes van twee of drie minuten hebben je dus wel geholpen?
“Ja, zeker. Die paar minuutjes waren zelfs enorm behulpzaam! Het is moeilijk om jezelf te tonen als je twee of drie minuten op het veld mag staan, maar het heeft me echt geholpen. Ik beschouw die korte invalbeurtjes als investering en dit optreden was het resultaat. Ik hoop op meer van alles in 2020: meer speeltijd, meer kansen om me te laten zien en meer doelpunten. Maar als Klaas Jan Huntelaar weer fit is, zal ik nog harder moeten werken om een kans te krijgen.”

Jurgen Ekkelenkamp en Ryan Gravenberch waren al trefzeker in de eerste helft, daarna was het jouw beurt?
“Enkele teamgenoten zeiden op het veld tegen mij: jij moet het plaatje compleet maken! Ik durfde na mijn rake kopbal eerst niet te juichen omdat ik vreesde voor buitenspel, maar daarna was ik blij en opgelucht. Toen kon ik mijn feestje vieren. Het was mijn veertiende goal van het seizoen, maar de eerste dertien keer was ik trefzeker voor Jong Ajax. Daarom geeft dit doelpunt mij het beste gevoel!”

Tot nu toe zat Ajax telkens in de problemen als jij werd aangekeken om in te vallen...
“En nu heb ik het team kunnen helpen! Het elftal had mij nodig en ik heb kunnen leveren, dat stemt mij tevreden. Het was een good sensation. Ik ben trots dat ik mijn steentje heb kunnen bijdragen. Ik wist dat ik ging spelen vanwege een kleine blessure bij Huntelaar en hij heeft me voor de aftrap nog advies gegeven. 'Dit is jouw moment, laat jezelf zien en ren op iedere bal,' zei Klaas tegen mij. Ik moest proberen om mijn energie over te dragen op de andere jongens.”

Ben je altijd zo sterk geweest of heb je veel in de sportschool gezeten?
“Dankzij de gym! Toen ik bij Ajax Cape Town ging voetballen, mocht ik een poosje geen officiële wedstrijden spelen. Alleen oefenpotjes. Daardoor had ik tijd over en toen dook ik de sportschool in. Die kracht komt mij nu van pas, ook door de manier waarop Ajax speelt. Ik vecht veel duels uit en dan moet je sterk zijn. Ik moet de bal vasthouden zodat de rest kan aansluiten en om zoiets te kunnen, moet je wel eerst spierballen kweken.”

Tot slot, het moet best apart zijn geweest... Dan sta je een keertje in de basis bij het eerste elftal en als je om je heen kijkt, zie je allemaal bekende gezichten van Jong Ajacieden!
“Haha, ja. Een beetje vreemd was het wel. Maar ook gemakkelijk. Ik heb een goede connectie met Ekkelenkamp en wij weten precies van elkaar wat we gaan doen. Als hij of ik een beweging maakt, spotten we vanzelf het moment waarop we de bal moeten passen. Dat hoeven we niet eens meer af te spreken.”