Het is en blijft gevaarlijk om Ajax nu al tot kampioen van seizoen 2019/2020 uit te roepen, maar als je kijkt naar wat er tussen de lijnen gebeurt, is de volgende vraag gerechtvaardigd: wie kan Ajax nog stoppen? Het is twijfelachtig of hier een antwoord op komt. De enige mogelijke optie is AZ.

PSV is inmiddels weggevallen en als we kijken naar de laatste twee thuiswedstrijden dan hadden Feyenoord en FC Utrecht nul komma nul in te brengen. Die nul komma nul verzinnen we trouwens niet, maar blijkt gewoon uit de cijfers. Ajax geeft in deze fase van het seizoen niet eens kansen weg.

Omdat we die geweldige eerste helft niet kunnen inlijsten, gaan we 'm analyseren. Met behulp van @11tegen11!

xG-plot en pitch plot
Het begint langzamerhand een vertrouwd beeld te worden in thuisduels. Ajax is oppermachtig en speelt met de tegenstander als een kat met een muis. Het maakt eigenlijk niet meer uit tegenover wie het staat, want de aartsrivaal had niets in te brengen en de nummer vier van de eredivisie evenmin.

Kijk maar weer wat er gebeurde tijdens Ajax - Utrecht. De Ajacieden deden aan traplopen, wat wil zeggen dat er kans op kans werd gecreëerd. Het is dat de absolute wil in de tweede helft ontbrak want als er tien keer gescoord had moeten worden, waren de Ajacieden waarschijnlijk dicht in de buurt gekomen.

Zo'n beetje vanaf het moment dat de bal aan het rollen werd gebracht, nam Ajax het vijandelijke doel onder vuur. Het duurde nog een kansje of vijf voordat de bal ook daadwerkelijk in het net lag, dankzij een goede knal van Donny van de Beek. Het zag er misschien simpel uit, maar dat was het niet. Zie de bal maar eens te drukken en vanuit zo'n moeilijk hoek tussen de palen te krijgen!

En Utrecht? Dat speelde een bijrol... Het was een en al Ajax wat de klok sloeg. De winstkans van de wedstrijd komt op basis van de doelkansen niet zomaar neer op de volle 100 procent. Dit is simpel te verklaren als je bedenkt dat Utrecht geen serieus schot op doel heeft gelost. Er gaat zelfs een fotootje rond van Andre Onana die zich kapot verveelde!

Ajax was dus veel en veel beter dan de bezoekers uit de Domstad, maar het wordt ook nog serieus interessant als je het pitch plot bekijkt. Valt jou hetzelfde op als wij? Kijk nog eens goed en check vanaf waar Ajax op doel schoot. Vanaf de meest prachtige locaties! En dat is precies wat je wilt.

Losse flodders leveren op lange termijn niets op, combinaties en grote kansen wel. Dit is echt gewoon heel erg goed. De stippen zijn niet voor niks zo groot, want hoe groter de stip des te groter de kans op een doelpunt. Als je het zo bekijkt, had Ajax uit vrijwel iedere doelpoging een serieuze kans op een goal. Ongekend!

Passmaps
Behalve het pitch plot is ook de passmap van ongekende schoonheid. Serieus hoor, deze passmap mag ingelijst aan de muur van de trainerskamer van Ten Hag! Hier is iedere club jaloers op. En waarom? Dat gaan we uitleggen. Het helpt als je de passmap eerst goed bestudeert.

De hoeveelheid lijnen en lijntjes is ongekend, om mee te beginnen. Dit betekent dat de Ajacieden elkaar volop de bal toeschoven en inderdaad, er werden 800+ passes geregistreerd. Dit benadert zo ongeveer het tiki-taka uit de hoogtijdagen van FC Barcelona.

Weet je wat ook opvalt? Het elftal is zo mooi in balans. Jan des Bouvrie zal vast opmerken dat de passmap niet compleet symmetrisch is, maar het scheelt niet veel. Ajax viel aan over links, Ajax viel aan over rechts en zodra er genoeg ruimte bij elkaar was gespeeld, probeerde de ploeg toe te slaan via het midden.

De bal ging dus van links naar rechts. Die distributie begon vanuit het centrum en daarom zijn de lijnen in de driehoek Blind-Martínez-Veltman zo dik. Dit was vroeger juist een slecht teken, nu is het passen van de bal door centrale verdedigers het begin van iets moois. Balbezit voor de centrale verdedigers is helemaal niet erg, zolang dit maar gebeurt met een hoger doel en niet uit onmacht. Bovendien verstuurde controleur Martínez drie sleutelpasses.

Nou, van onmacht was geen enkele sprake. Ajax slaagde er perfect in om zijn gevaarlijke spelers te bedienen. Hakim Ziyech werd vanuit alle hoeken bereikt en leek wel een soort distributiecentrum, want hij zette vanuit zijn rol als 'nummer tien' alles en iedereen aan het werk. Het gevolg is wel dat Ziyech iets minder sleutelpasses gaf. Twee slechts, tegenover vier voor Promes en Tadic. Is dit erg? Nee, helemaal niet. Het vertelt vooral dat Ziyech ervoor zorgt dat in het vervolg van een aanval andere spelers zo veel tijd, ruimte en soms ook snelheid krijgen dat zij betere dingen in balbezit kunnen doen.

Ajax is zo goed en de taken op het veld zijn zo duidelijk dat het bijna niet uitmaakt wie je opstelt. Je ziet hier een mogelijke verklaring voor het goede optreden van Zakaria Labyad. Deze opmerking is niet om iets af te doen aan zijn goede optreden, maar het is duidelijk dat het lekkerder invallen is in een team dat draait in plaats van op slot zit. In die zin zou het een aardige proef op de som zijn als Labyad meer speeltijd krijgt als vervanger van David Neres, zodat we kunnen bepalen of hij de Kiki Musampa of Nordin Wooter van 2019/2020 is of dat er meer in het vat zit.

Tenslotte willen we nog opgemerkt hebben dat Ajax tijdens Utrecht-thuis eigenlijk maar op één helft heeft gevoetbald: die van de tegenstander. Dit maakt het prestatie eigenlijk alleen nog maar knapper, want hoe kleiner de ruimtes op het veld des te lastiger het wordt om er doorheen te voetballen. Al was voor Ajax zondag in feite niets lastig, omdat het veel en veel te goed was!

Zone 14 en pitch plot
Als je bedenkt dat de bal vaak gaat naar de plek waarop Ziyech staat, is het logisch dat het spel van Ajax verandert als Ziyech een nieuwe positie bekleedt. Ondanks de vrijheid die Ziyech geniet als rechtsvoor is het wel iets anders om als 'nummer tien' de lijnen uit te zetten.

Omdat de hoeveelheid balbezit van Ziyech niet te leiden heeft onder zijn nieuwe rol, spot je ook een verschuiving van de aanvalsdrift. Dit zie je ook terug in de plots van Zone 14 en de halfspaces. Het spel wordt nu verdeeld vanuit het centrum terwijl het eerder gebeurde dat de boel overhelde naar rechts. En dat was dus niet geheel toevallig de plek waarop Ziyech toen stond.

Het is overigens zeer positief dat Ajax 'slechts' 30 passes verstuurde binnen Zone 14, want je kunt wel raden wat hier zondag vanaf 12.15 uur gaande was: spitsuur! Nog niet eens zozeer vanwege aanvallers, maar vooral met verdedigers. Utrecht werd zo ver teruggedrongen door Ajax dat rechtstreeks richting doel dribbelen absoluut niet mogelijk was.

Het is daarom eveneens zeer positief om te zien dat de activiteit in balbezit zich afspeelde in de halfspaces. Het aantal streepjes is amper te turven zo veel passes werden er verstuurd, maar de teller verklapt gelukkig dat het om 82 ballen ging, waarvan zo'n driekwart succesvol werd gepasst.

Zoals je ziet, lukte het Ajax om vanuit die halfruimtes gevaarlijke ballen richting het doelgebied te spelen. De stippellijntjes die balverlies verklappen, bevinden zich stuk voor stuk zo'n beetje op de achterlijn en daar is de kans op balverlies nu ook eenmaal het grootst. Doe je niks aan.

Maar dat is niet erg, want er staan volop streepjes tegenover. Ook tussen de palen. Een streepje staat voor een succesvolle pass en tot twee keer toe werd zo'n succesvolle pass zelfs gepromoveerd tot assist. Neem dit alles even rustig in je op, want mooier wordt het echt niet!

Het is jammer dat we alweer een interlandperiode tegemoet gaan, want zo'n passmap smaakt nar meer! Laat het aftellen richting Ajax - Heracles maar beginnen.