Ajax won met 4-0 van Utrecht, maar dat is eigenlijk niet eens het echte verhaal van dit duel. Nee, het echte verhaal vertelt dat Ajax zó fantastisch voetbalde dat er monden openvielen van verbazing. Eigenlijk werd alles overtroffen waar je vooraf op hoopt. Het was zo onwijs goed. Kan het nog beter?

Als het gaat over deze fantastische wedstrijd van Ajax en als je de opstelling erbij pakt, dan staat de naam van Labyad er 'gewoon' tussen in het aanvallende blok. Dat kun je op zich al een wondertje noemen. Het blijft ook een tikje gek natuurlijk. “Het was lang geleden. Te lang,” luidde het understatement uit de mond van Labyad.

“Het was moeilijk om er zomaar weer te staan, omdat je maanden wacht op je kans en zondag was die dag. Ik heb er in de tussentijd hard voor gewerkt, iedere dag weer, en ik ben blij dat ik mijn kans heb gepakt. Ik ben ook nooit naar de trainer toegelopen waarom ik niet speelde. Iedere training doe ik met veel plezier. Ik lach altijd, ben positief en laat me dat door niemand afnemen.”

• Spelers FC Utrecht draaierig na bezoek aan Johan Cruijff Arena

De 26-jarige Labyad vertelde zijn verhaal tegenover een groepje journalisten, waar ook Ajax Life toe behoorde. Iedereen wilde natuurlijk het verhaal van Labyad optekenen, want zijn optreden was misschien het meest bijzonder van alle elf Ajacieden.

We weten natuurlijk hoe fantastisch het elftal kan voetballen, we wisten even niet meer precies wat de ondergesneeuwde Labyad kon betekenen. Het was alsof hij nooit was weggeweest. Hij draaide mee alsof hij een vaste basisklant is, viel aan en verdedigde mee terug. Maar de assist op Donny van de Beek bij de 3-0 vormde het onbetwiste hoogtepunt.

Zakaria, voor een ander was dit 'gewoon' een wedstrijd, maar voor jou was dit duel ontzettend belangrijk. Heb je nog iets van zenuwen gevoeld?
“Ja, natuurlijk. Het was voor mij eigenlijk heel dubbel. Het is fantastisch om te mogen starten, ook nog eens tegen mijn oude club, en ik was extra getergd om mezelf te bewijzen. Voor mezelf, maar ook voor iedereen die van voetbal houdt. Ja, ik had echt kriebels. Dat lijkt me normaal als je na lange tijd weer eens mag spelen. Want ik besefte: dit is mijn kans.”

Ik had de indruk dat het je vanaf de tribunes ook werd gegund...
“Ik kreeg het pas mee toen ik werd gewisseld. Tijdens de wedstrijd hoor je al dat lawaai niet. Dan ben je puur met de wedstrijd bezig en niet met alle geluiden. Maar het was heel mooi. Ik heb me altijd gesteund gevoeld en daarom wilde ik iets terugdoen, voor het elftal en voor heel Ajax.”

Jij staat stil terwijl jouw ploeggenoten volop mooie wedstrijden spelen en zichzelf ontwikkelen. Hoe krijg je het voor elkaar om probleemloos in te haken?
“Door goed op te letten tijdens alle wedstrijden waarin ik niet speelde. Ik weet waar ik kan invallen of minuten maken en als ik de kans krijg, moet ik proberen om alles zo mogelijk op te vangen. En tijdens besprekingen let ik altijd heel goed op. Op trainingen weet ik precies wat er op bepaalde posities moet worden gedaan. Ik zit ook altijd vol concentratie op de bank. Absoluut, zeker weten.”

Normaal gesproken houdt iemand dat een paar weken vol. Nu moest dat een paar maanden. Vraagt dat een grote investering in jezelf?
“Ja, zeker. Het is zwaar voor mij geweest, maar ik heb me altijd gesteund gevoeld. Vooral door Promes, door Ziyech, door Mazraoui. Wij vormen een eenheid en doen altijd van alles samen. Ik hoop dat er nu mooie tijden aanbreken.”