In de printversie van Voetbal International lezen we over de roots van Frenkie de Jong. Hij groeide op in de beschermende omgeving van Arkel, tussen Zuid-Holland en Brabant. Als achtjarige ging hij naar de opleiding van Willem II en De Jong begon pas jaren later op te vallen. “Ik was de kleinste van het stel, op mijn zeventiende kreeg ik pas een groeispurt.”

“Bij Willem II hadden we een aardige lichting, maar we waren nog weleens minder dan de tegenstander. En dan was ik ook nog de kleinste. Maar ik speelde wel op 10 en werd vaak door meerdere tegenstanders in de gaten gehouden. Fysieke duels aangaan was kansloos, dus ik moest het voetballend oplossen.”

Ajax en PSV toonden pas interesse toen de creatieve middenvelder al zestien jaar was. PSV stond vooraan, maar Ajax deed het beter. “Bovendien maakte ik bij mijn eerste gesprek kennis met grootheden als Frank de Boer, Dennis Bergkamp en Jaap Stam. Tijdens mijn gesprek met Marc Overmars kwamen zij allemaal even langs om mij een handje te geven. Dat maakte wel indruk.” zegt De Jong.

In de Correspondent werd begin deze maand door jeugdopleider Bastiaan Riemersma een verklaring gegeven dat topclubs spelers als De Jong pas laat opmerken. “En waarom? Omdat hij niet meteen indrukwekkend is. Omdat hij typisch zo’n cognitietalent is.”

Het hoofd jeugopleiding bij Willem II bedoelt met cognitietalent: leergierige spelers, met discipline. Zijn hebben gogme, ze zoeken vaak zelf dingen uit. Leren snel. In de jeugd zijn het niet meteen de beste en opvallendste voetballers, maar het talent kan later wel groots tot bloei komen. 

De Jong ziet dat zelf ook en kiest, eigenwijs en slim, voor de weg van geleidelijkheid. “Niks buitenland, gewoon slagen bij Ajax, basisspeler worden en daarna een belangrijke speler. De rest boeit mij eigenlijk totaal niet.” 

In de papieren editie van Voetbal International (achter betaalmuur bij Blendle) lees je het uitgebreide verhaal met Frenkie de Jong.