De tijd moet uitwijzen of de basisplek van Van de Beek slechts te danken was aan schorsingen en blessures of dat hij vast onderdeel uitmaakt van de plannen van Peter Bosz. Wel staat vast dat je de middenvelder om een boodschap kunt sturen. Als het gaat om druk zetten, is het talent van waarde.

“De nieuwe manier van spelen is iets waar we aan moeten wennen. Dat merkte je ook al in de voorbereiding. De trainer zei: we gaan het anders doen en dat heeft tijd nodig. Maar je ziet dat we stappen maken. We moeten nu zorgen dat we een hele wedstrijd pressie kunnen spelen,” verklaart Van de Beek in gesprek met Ajax Life.

Een ultiem moment van wat Bosz graag wil zien, vond plaats na de gelijkmaker. Van de Beek en Davy Klaassen zetten PAOK onder druk op de rand van het eigen strafschopgebied, de bal kwam in bezit van Ajax en bijna gleed Kasper Dolberg zijn ploeg bij de eerste paal op voorsprong. De bal ging net naast.

“Ja, ja, ja,” reageert Van de Beek enthousiast als dit moment ter sprake komt. “Het verdedigen start voorin al. Als je gelijk druk op de bal zet en 'm ook verovert, staat de tegenstander nog niet goed. Even liggen is er niet meer bij. Als we de bal verloren tijdens een oefenpotje, bleven we nog wel eens te lang staan. We hebben als groep de samen gezeten. Het moest beter. Dat gaat het nu ook.”

Er zijn dingen veranderd, maar toch horen we steeds hetzelfde riedeltje. De verschillen tussen Peter Bosz en Frank de Boer zijn klein, de verschillen betreffen details. Daar staat tegenover dat spelers moeten wennen aan de nieuwe speelstijl en nog niet super op elkaar ingespeeld zijn. Dan moet je toch op z'n minst een verschil kunnen opnoemen?

Van de Beek legt uit. “Het klopt dat beide trainers aanvallend voetbal willen spelen, maar vorig jaar kozen we meer onze momenten. We bleven bij elkaar en dan pas gingen we. De nieuwe trainer wil dat we vanaf de eerste bal naar voren gaan en van achteruit doordekken. Dat is wel een verschilletje.”

“In het begin dacht ik: wow, die verdediger staat erg ver naar voren. Teruglopen is echter ook niet ons sterkste punt. Juist als we terugliepen, kregen we in de oefenduels doelpunten tegen. Maar als we met z'n allen druk naar voren zetten, dan krijgt de tegenstander het moeilijk met ons. En dan schieten ze ballen over de zijlijn.”

Conclusie? “Vorig seizoen zou ik tegen een verdediger gezegd hebben: je moet twintig meter terug naar achteren, nu loop ik zelf tien meter door naar voren. Zo zit het eigenlijk, ja, simpel gezegd. De verdedigers moeten steeds meer vooruitdekken, dat is waar we naartoe willen.”