Het applaus in de Amsterdam Arena vrijdag bij het Nederlands elftal was ook mooi. Maar om nou te zeggen dat het kippenvel op de armen stond? Mwah, eerlijk gezegd niet. Het viel een beetje tegen. Misschien ook omdat Frankrijk vlak daarvoor de 0-2 maakte, maar goed. 'Het' was er gewoon niet.

Engelsen weten hoe je iets als dit aanpakt en dus klinkt er ook bij de interland Engeland - Nederland in de veertiende minuut een groot applaus. Het spel wordt trouwens niet stilgelegd, dat gaat gewoon door. De FA wilde best even stoppen, maar de KNVB vond het beter om verder te foebele.

Vooraf is er een minuut stilte, al wordt tijdens die minuut ook stilgestaan bij de slachtoffers van de aanslagen in Brussel. Er worden afbeeldingen van Cruijff getoond op de grote schermen en ook in het programmaboekje wordt ruimte geserveerd voor een fraaie tribute.

Wembley neemt in de loopbaan van Cruijff een bijzondere plek in. Als Ajacied won Cruijff er in 1971 zijn eerste Europacup 1 door Panathinaikos met 2-0 te verslaan. En als trainer schreef Cruijff historie door in 1992 de Champions League op Wembley te winnen, dankzij een rake vrije trap van Ronald Koeman tegen Sampdoria (1-0). Cruijff bezorgde FC Barcelona zijn eerste cup met de grote oren en kon daarna helemaal niet meer stuk.

Ajax en Barcelona zijn op hun beurt ook druk bezig met voorbereidingen om Cruijff te eren tijdens hun eerste thuisduels sinds het overlijden van de nummer veertien. Daarover later meer.