Ook ik raak inmiddels wel klaar met de vele gesprekken en meningen over Cruijff op televisie. Heb iedereen er nu wel over gehoord, uitzonderingen daargelaten. Veel liever kijk ik naar de bewegende beelden van Johan de Voetballer. Liefst met het originele commentaar uit die tijd. Dat is mooi.

Zoveel mooier ook dan dat ellenlange geneuzel aan al die televisievoetbaltafels. Ik kijk vooral graag naar bewegend beeld met de stem van de toenmalige commentatoren die live zagen wat er gebeurde en daar verslag van mochten doen. In die verslaglegging hoor je soms de oprechte verbazing over zoveel prachtigs doorklinken.

Mijn dochter weet natuurlijk ook helemaal niet wie Cruijff precies was. En al dat gezwets op televisie over de man zegt haar simpelweg niks. Kijk, ze dreunt zo de namen van de huidige Ajaxselectie op en kent de grote helden van nu, zoals Zlatan, Suarez, Messi en Ronaldo. Van Cruijff 'heeft ze wel eens gehoord', maar verder…

Als ik haar uitleg dat Cruijff de beste voetballer is die Nederland ooit heeft gekend, knikt ze minzaam. “Johan Cruijff was vroeger voor veel mensen wat Lionel Messi nu voor veel mensen is,” probeer ik dingen te verduidelijken. Die vergelijking wordt niet direct aangenomen: “Nou, dan was hij wel héél goed hoor pap,” countert ze met een opgetrokken wenkbrauw.

Mijn dochter weet natuurlijk ook helemaal niet wie Cruijff precies was.

Hier mist duidelijk iets aan de opvoeding. Op internet snor ik prachtige beelden op van de voetballer Cruijff. Alle bekende momenten komen voorbij. We gaan van zwartwit naar kleur. Mijn dochter ziet veel beelden voor het eerst, net zoals de verslaggevers van toen. Dezelfde verwondering is nu bij dochterlief hoorbaar: “Wat was hij snel...,” murmelt ze zachtjes. Verder is ze stil en kijkt.

Beelden zeggen zoveel meer dan woorden.

Vandaag zie ik hoe kinderen een balletje trappen op het Cruyff Court in Heemskerk. Ik kijk er anders naar dan voorheen. Talloze kinderen zijn geconcentreerd in de weer met een bal. Bij een goal wordt gejuicht als in een écht stadion. Treffers worden gevierd zoals Ronaldo of Suarez dat doen. Ook El Ghazi komt voorbij. Vingertje voor de mond en zo.

Op de trapveldjes wordt geknokt voor elke bal. De talentjes pik je er zo uit. Kleine pingelaars. Een fijne actie gaat gepaard met een hoop gejoel. Volgens Cruijff leer je voetballen op straat en dat is precies wat er op al zijn veldjes gebeurt, zonder dat de gebruikertjes zelf precies doorhebben wie ze daarvoor moeten bedanken. Het veldje was er zomaar. Prima.

Veel mensen vragen zich nu af of de Amsterdam Arena wordt omgedoopt tot Johan Cruijff Stadion. Mocht het niet gebeuren, dan is er helemaal geen man overboord. Nederland heeft namelijk al 173 kleine Johan Cruijff Stadions, waar de toekomstige helden van de velden nu al worden klaargestoomd. Elke dag weer. De veldjes zijn vrij toegankelijk en soms worden toffe toernooien of workshops georganiseerd.

Rij of loop je ook wel eens langs een Cruyff Court? Doe je zelf dan een plezier. Blijf héél even staan en kijk eens goed naar het ware voetbalplezier op zo'n trapveldje.

Mooier kun je Cruijff niet eren.