Ons Ajax mist vertrouwen, branie en vrijheid, ventileer ik mijn ergernis openlijk. De Amsterdamse bluf is verdwenen. Het huidige Ajax begint wat op het kwakkelende Manchester United van Louis van Gaal te lijken.

Toch scoort Ajax; zelfs tweemaal binnen een paar minuten. El Ghazi en een goede pingel van Schöne drukken de onvermijdelijke kritiek een beetje de kop in. Behalve het povere Amsterdamse spel is de rode prent die Van der Hoorn van scheidsrechter Liesveld krijgt een behoorlijke smet op deze middag. Ajax rest daarna niets anders dan verdedigen. Dat lukt – niet voor het eerst dit seizoen – heel aardig, hoewel oud-Ajacied Hoesen er in de slotfase op fraaie wijze een vrije trap in werkt.

De Amsterdamse degelijkheid was opnieuw de basis voor een overwinning: Groningen de bal, Ajax de (doel)punten. Dat valt op. Natuurlijk, een zege uit bij Groningen verdient een compliment. Tegelijkertijd gaat de degelijkheid ten koste van de frivoliteit. Ik ben absoluut niet gelukkig met El Ghazi in de spits, maar dat is niet de verklaring voor de manier waarop de Ajacieden voor de dag komen. Het ontbreekt aan creativiteit.

Een defensief sterk Ajax is aardig, maar nu moet het weer vooruit.

Ik probeer mijn klaagzang te staken. De verdediging verdient immers ook lof. Met het wegvallen van Johnny, Tete en Riedewald verwachtte ik van de defensie niet veel meer. Dat valt eigenlijk best mee.

Lichtpuntje de laatste weken was Mikey. Dat was nu niet anders, maar ook Dijks, Veltman en Viergever lieten zich niet onbetuigd. Waar komt de verdedigende discipline dit seizoen vandaan? Is het de komst van Trustfull? Het zou zomaar kunnen. Een defensief sterk Ajax is aardig, maar nu moet het weer vooruit. Foebele, foebele!

Voor de winterstop las ik een interview met Frank de Boer over de overwintering van PSV in de Champions League. De trainer gaf (vrij vertaald) aan dat Ajax geen counterploeg kon zijn en van eigen kracht uit moest gaan. De feiten liggen in de tweede seizoenshelft echter anders.

De counters zijn bovendien ook bepaald geen succes. Ik was het destijds volkomen met Frank eens en dat blijkt de laatste weken ook wel terecht. Ajax moet initiatief nemen, de tegenstander vastzetten, de opponent bij balverlies fanatiek opjagen en geen adem laten halen. Ja, ook uit bij Groningen.

Ik loop maandag niet voor het eerst met gemengde gevoelens door Amsterdam. We doen nog altijd mee om de titel, maar van attractiviteit is geen sprake meer. Worden we kampioen, dan is dat voornamelijk te danken aan een paar aardig uitgevoerde counters in plaats van mooie aanvallen of individuele acties.