De verspreider van deze boodschap zei het niet alleen vol vuur, hij had ook een zachte g. Hij moest het dus wel menen. Als geografische redenen geen rol spelen bij clubliefde, dan ben je het fanatiekst in dit soort pleidooien, is mijn ervaring.

Zelf vond ik Joël Veltman tot dat moment zo'n beetje de beste man op het veld. Het was nog in de eerste helft, maar hij had al heel wat goede lange passes geven die mogelijkheden boden tot iets interessants. Dat er vervolgens niets mee gebeurt, staat daar verder los van. Net als dat zo'n verprutste kans een verdediger niet te zwaar aangerekend kan worden.

De gemiste kans die heel wat kwalijker was, kwam in de tweede helft. Het was van beroepsspits Milik.

Zelf vond ik Veltman tot dat moment zo'n beetje de beste man op het veld.

Hij ging met zijn mogelijkheid tot scoren om als de KNVB met oerwoudgeluiden. Hij kon twee dingen doen. Hij kon de bal afgeven aan een teamgenoot om de bal in de ploeg te houden. Of hij had doelgericht er helemaal voor kunnen gaan. Maar hij koos voor een helemaal niet bestaande optie. In zijn hoofd was, net als bij de KNVB, helemaal geen keuze gemaakt. Als een hard leeglopende opgeblazen ballon, waarvan het knoopje niet is gelukt, vloog de bal natte-scheterig naast het doel.

We zitten er wel weer goed in. Na een minuut in de eerste thuiswedstrijd na de winterstop wordt er gescoord en denk je dat het eindelijk gaat gebeuren. Na negentig minuten blijkt echter dat die eerste zestig seconden de enige waren. Typisch seizoen 2015/2016, lijkt me.

ADO-uit en Vitesse-thuis hebben ons in ieder geval duidelijk gemaakt dat we de aankomende wedstrijden weer met een gerust hart de tribune kunnen verlaten om naar de plee gaan. Je mist eerder iets als je het niet doet.

Nicky Samsom heeft het boek 'Ik heb een gek te temmen' geschreven.