Helemaal omdat Frank de Boer voor de winterstop liet doorschemeren in januari graag een nieuwe spits aan zijn selectie toe te voegen. Bovendien kijkt Ajax verder vooruit en zodoende kreeg het Deense talent Kasper Dolberg nu al een uitnodiging voor de Turkse snuffelstage.

De trainingsweek in Belek biedt echter een uitgelezen kans om Sanogo eens nauwlettend te volgen. Wat voor vlees heeft De Boer in de kuip? Na drie dagen is duidelijk dat Sanogo binnen en buiten het veld vooral optrekt met André Onana en Thulani Serero. Drie goedlachse Ajacieden die dolgraag meer speelminuten zouden krijgen. Hoe bewolkt het ook af en toe is, de gezichten stralen iedere ochtend opnieuw.

Voetballend zagen we nog geen wonderen van de aanvaller. Daar zijn de trainingsvormen nog niet naar. Bij dribbel- en inspeeloefeningen heeft hij het lastig. Zijn lange slungelige lijf lijkt hem geregeld in de weg te zitten. Lange benen, gevangen in hoog opgetrokken sportkousen, die niet zo snel wentelen. Nee, Yaya Sanogo is geen Nwankwo Kanu die wel raad wist met zijn elastieke benen.

Bij de afrondoefeningen oogt Sanogo gretig, maar bevestigt hij het beeld van de moeilijk tot zelden scorende spits. Als hij al trefzeker is dan was dat vaker met het hoofd dan met zijn benen. Tijdens het eerste partijspel van deze week, waarin de technische staf een goede veldbezetting wil zien met veel beweging en diepte van de spelers, valt Sanogo op door zijn fysieke duel met Mike van der Hoorn. Als het op kort en snel combinatiespel aankomt, stranden zijn goedbedoelde acties te vaak.

Nee, Yaya Sanogo is geen Nwankwo Kanu die wel raad wist met zijn elastieke benen.

Een balvast aanspeelpunt is hij wel. Het samenspel met medespelers verloopt stroef. Zo hield Sanogo de bal goed vast, maar plukte een gretige Vaclav Cerny hem pardoes van zijn voet. Dit tot verrassing van de traag reagerende Fransman. Als de Tsjech de bal vervolgens weer terugspeelt op Sanogo, staat deze op het verkeerde been. Cerny is zichtbaar geïrriteerd en uit de tegenaanval scoort de tegenpartij ook nog eens.

Tussen de onderlinge wedstrijdjes van zeven tegen zeven is er voor het team dat even niet speelt tijd om te pauzeren. Sanogo benut die periode niet om mee te doen aan een mini-rondo, maar om zijn spieren op te rekken. Ondanks de dagelijkse opwarmsessie met herstel- en conditietrainer Björn Rekelhof voelt het lichaam in deze eerste trainingsdagen van 2016 wat stijf aan. Onder een aantal pijnlijke kreunen ondergaat Sanogo wat opreksessies aan de liesstreek van fysiotherapeut Perry Augustine.

In de volgende partij speelt de bekritiseerde spits (Sanogo) tegen de hoopgevende spits (Dolberg). Hoewel beiden als diepste aanvaller staan geposteerd, komen ze in het partijspel opeens tegenover elkaar te staan. Dolberg, uitgeweken naar rechtsback (!) in balbezit, Sanogo afwachtend op wat gaat komen.

"Strong, Yaya! Get the ball,” coacht de bloedfanatieke Heitinga, waarop de Fransman vervolgens wat onbehouwen te werk gaat en Dolberg een keek tegen de vlakte geeft. De bal ligt stil, Dolberg krabbelt onwennig overeind en Sanogo staat ook te kijken. Vanaf de zijlijn blijft het ook even stil, waarna grensrechter Carlo l'Ami buldert: “Ga door! Ga door! De bal is niet uit!”

Als de laatste sessie erop zit, moet de verliezende partij het doel van het veld tillen. Dolberg meldt zich collegiaal naast Sanogo. Tot hij door heeft dat hij niet tot de verliezende partij behoort. Dan wandelt hij achteloos terug naar zijn ploeggenoten en nestelt zich comfortabel in het gras, terwijl Sanogo de zwaardere last met zich meedraagt.

Het lijkt, na zijn eerdere pijnlijke kreun, welhaast een tragische symboliek.