We spreken Taylor vijf dagen na de gewonnen klassieker. Als de matchwinnaar aanschuift voor ons coververhaal, vertelt hij over die mooie zondag. “Die dag was gewoon leip. Mijn telefoon ontplofte met appjes. Maandag waren we vrij en kon ik wat ontspannen. Op dinsdag trainden we. Toen was ik al uit de euforie. De eerstvolgende wedstrijd is altijd belangrijker. Zo werkt het gewoon.”

Daarna gaat de middenvelder eens goed zitten voor de stellingen die we voor hem hebben bedacht. Voor het hele verhaal moet je uiteraard vooral ons magazine lezen. Als voorproefje delen we hier graag twee van de in totaal vijftien stellingen met daarop de openhartige reactie van Taylor.

Mijn relatie met Ajaxsupporters is nooit slecht geweest.
“Haha, jawel hoor. Ik herinner me Brighton & Hove Albion FC-thuis. Ik bleef na de eerste helft achter in de kleedkamer. Klappen bij een wissel. Dat soort dingen. Ik was op dat moment niet in de beste vorm, maar dat gold voor het hele team. De hele club eigenlijk. Tegelijkertijd weten supporters niet met welke opdracht we als spelers in het veld staan.” 

“Je vraagt je af: waarom doen ze het bij mij? Dat soort gesprekken voerde ik met mezelf. Wat zou ik doen als ik zelf supporter was? Ik ging altijd van het positieve uit. Misschien deden ze het omdat ze meer van me verwachtten. Dan is het ergens eigenlijk een compliment. Vooral online, op sociale media, ontkom je er bijna niet aan. Al die algoritmes…. Ik zit op een voetbalalgoritme. Ik heb al mijn sociale media uitgezet, maar dan nog komt het soms voorbij. Wat ik kan doen, heb ik eraan gedaan.”

Aanbevolen

Mokio: ‘Straatvoetbal leert je veel’

De laatste twee jaar heb ik mentaal een knop omgezet.
“Ja, gedwongen omgezet zelfs. In de zin van wat er allemaal op de club en rondom mij gebeurde. Ik ben mentaal een stuk sterker geworden. Je moet er mee leren dealen dat je wordt uitgefloten. Ook omdat ik al veertien jaar bij Ajax loop, alles voor de club geef en me echt Ajacied voel. Dan is zo’n fluitconcert wel kut.” 

“Voor mijn gevoel leek alles op mij gericht. Of dat gevoel terecht was of niet, deed er niet toe. Ik kon niet anders dan veel in de spiegel kijken, omdat ik het ergens toch ook als motivatie zag. Ik praatte veel tegen mezelf en bekeek motivatiefilmpjes op YouTube. Het mentale aspect is belangrijk. Uiteindelijk kun je als voetballer alleen met je voeten antwoorden.”

Het volledige gesprek met Taylor lees je in de nieuwste editie van ons magazine Ajax Life. Het magazine ook ontvangen? Word dan snel lid! Een lidmaatschap tot het einde van het seizoen scoor je nu voor 14 euro!

Aanbevolen

Portret nieuwe financieel directeur: ‘Shashi is immuun voor druk’