• Ajax Life Podcast #161 - Transfers, loting en Woutmania!

“Ik kan me nog goed herinneren dat mijn opa een echte Ajaxsupporter was. Als kleine jongen had ik een shirtje en pyjama van de club. Jari Litmanen was mijn idool. Van hem had ik een poster en poppetjes. Zo is het allemaal begonnen,” vertelt een stralende Weghorst aan Ajax TV.

Wanneer de kleine Wout met zijn familie op vakantie ging, reden ze vaak langs de toenmalig Amsterdam Arena. “Hier ga ik later voetballen,” zei de nieuwste Ajaxaanwinst dan steevast tegen zijn ouders. Nu is het zover. De spits zette donderdag zijn handtekening onder een contract tot de zomer van 2026.

“Natuurlijk speelde ik al vaak in dit stadion, vooral met het Nederlands elftal. Maar nu kwam ik toch met een ander gevoel binnen. Cool, heel cool. Dat is het gevoel dat ik had toen de club zich meldde. De emotie die loskomt als je met je eigen kinderen het veld oploopt, als speler van Ajax… Dat maakt ontzettend trots. Het is iets waarvan ik heb gedroomd.”

De interesse van Ajax in Weghorst werd in juni al bekend. De transfermarkt zat echter muurvast. De Oranje-international moest engelengeduld hebben voordat zijn gewenste overstap eindelijk werd gerealiseerd. “Natuurlijk is het lastig als je letterlijk in de wachtkamer zit en moet wachten tot de deal is beklonken. Het duurde even, maar voor mezelf was snel duidelijk wat ik wilde en welke kant het op moest gaan. Daardoor was ik ook wel weer rustig, maar het lastig als je zelf de controle niet hebt.”

Aanbevolen

Noem naast Weghorst alle spelers met rugnummer 25 sinds 1997/1998

De gesprekken met de verantwoordelijke mensen binnen Ajax gaven Weghorst een heel welkom gevoel. “Ze wilden me er graag bij hebben. Daar deed de club alles aan. Dat geeft een fijn gevoel, want ik voel de waardering. Gaandeweg werden de gesprekken meer voetbalinhoudelijk. Dat bevestigde voor mij dat het plaatje klopt.”

Weghorst benadrukt dat hij iedere dag alles geeft voor de club. “Voor mij is Ajax de allergrootste club van Nederland. Ajax moet altijd om de prijzen spelen. Dat het de laatste jaren onrustig was, is duidelijk. Die situatie is bekend, maar ik vind juist de wederopbouw mooi. De koers die de verantwoordelijke mensen willen inzetten, komt overeen met hoe ik ben als mens en als voetballer. Ik denk dat ik ook in de kleedkamer – met alles wat ik heb meegemaakt – een dragende en leidende rol kan vervullen.”

Tegelijkertijd beseft Weghorst dat de concurrentiestrijd met Brian Brobbey en Chuba Akpom niet mals is. “Maar die strijd ga ik vol aan. Dat is normaal bij een club als Ajax. Er lopen nu drie spitsen rond. Het is aan mij een ieder te overtuigen dat ik de spits voor Ajax 1 kan zijn. Waar ik het meest naar uitkijk? Ik zag filmpjes van huldigingen op het Museumplein. Daar kijk ik het meeste naar uit, om prijzen te winnen. Kampioen worden van Nederland is de prijs die het zwaarste telt. Dat is het plaatje zoals ik het voor ogen heb.”

In Amsterdam gaat Weghorst spelen met rugnummer 25. “De 25ste was de sterfdag van mijn opa. Ik vroeg aan mijn vader of mijn opa nog een lievelingsgetal had. Toen zei hij: ‘Volgens mij 18 of 7, ik weet het niet meer zo goed.’ Dat maakt samen 25. En toen ik in Engeland mijn hotelpasje pakte, bleek ik kamer 25 te hebben. Toen dacht ik: misschien moet dat 'm wel worden.”

Een mooi stukje bijgeloof dus. Weghorst geeft aan ondanks de wat gekke voorbereiding fit te zijn. “Ik heb namelijk gewoon getraind en ben een paar keer ingevallen bij Burnley. De volgende wedstrijd van Ajax laat nog even op zich wachten. Dat komt voor mij niet eens zo slecht uit,” besluit hij.

Aanbevolen

Weghorst verlaat wachtkamer en mag zichzelf speler van Ajax noemen