Witte zakdoekjes
Diverse supportersgroepen lieten een dag voor de wedstrijd weten dat Ajax ‘ziek’ is. Een zware griep onder de leden. Zij riepen daarom op de aloude witte zakdoek mee te nemen naar het stadion. Die oproep verspreidde zich als een olievlek over sociale media. De zakdoekjes kwamen dan ook gretig tevoorschijn na vijf minuten voetballen. De lokale Hema’s, Etossen en Trekpleisters deden vast goede zaken.

De meningen over de actie waren vooraf flink verdeeld, maar in het stadion moet het een pijnlijke ervaring voor met name Alfred Schreuder en Edwin van der Sar zijn geweest. Veel supporters zijn de onbedreven gang van zaken bij Ajax beu en dan kan het snel gaan. Van wapperen met witte vlaggetjes in de Champions League tot het zwaaien met zakdoekjes in dezelfde kleur.

Doekjes waren er ook. Gericht aan trainer en Van der Sar. Daarop lazen we dat ons aller Ajax een schip zonder kapitein is. Twee andere teksten: ‘Sar een boegbeeld voor altijd, als directeur de weg kwijt’ en ‘Support the team, not the coach.’ Dat alles werd vocaal ondersteund met weinig vlijende liedjes richting Schreuder.

Breien, breien, breien
Ajax begon stroef tegen de ploeg uit het vissersdorp en hield dat praktisch de hele eerste helft vol. De traag opererende Ajacieden hadden zeker het overwicht, maar het spel was wederom stroperig en weinig vloeiend. ‘Wij willen Ajax zien’, klonk niet voor niks. En terecht, want het spel was weer ondermaats. Onze club kwam aanvankelijk niet veel verder dan twee ongevaarlijke kopballetjes op doel van Brian Brobbey en Edson Álvarez. Er was nog een onvervalste scrimmage vlak voor rust, maar zonder resultaat.

Het was breien voor de pauze. Maar liefst 505 keer werd de bal van voet naar voet geschoven. De statistieken geven aan dat het voor het eerst sinds seizoen 2010/2011 was dat er meer dan vijfhonderd keer een pass werd verzonden. Dit gebeurde zonder serieus gevaar te creëren, wat aangeeft hoe erg zoekende de ploeg is.

Timber ‘kopt’ omhaal weg
Nee, er werd bar weinig geraakt, al zal Jurriën Timber het daar niet mee eens zijn. Hij ‘kopte’ tegen de schoen van de omhalende Gaetano Oristanio. De nummer tien van de bezoekers had wat moois in gedachten, maar miste de bal. Hij trof het hoofd van Timber wel vol. De Ajacied lag minutenlang op het gras en de schade werd gedept met een wit doekje. Daar waren er gelukkig genoeg van in het stadion…

Jan Smit en uitvak wél blij…
De witte zakdoekjes kwamen na rust ook weer volop tevoorschijn. Dat had alles te maken met een doelpunt van Damon Mirani. De voormalig Ajacied kopte de bal na een uur spelen pardoes achter Gerónimo Rulli. De eerste Volendamse kans, maar wel meteen raak. We zagen Jan Smit lachen en klappen op de tribune. Ook het goed gevulde uitvak ging los. In de thuisvakken werd Schreuder eens temeer ‘verzocht’ zijn spullen te pakken.

Aanvallende wissels
Schreuder trachtte de meubelen te redden met het inbrengen van Francisco Conceição en Mohammed Kudus. Steven Bergwijn en Calvin Bassey moesten eraf. Berghuis speelde zelfs even als aanvallende linksback, terwijl Lorenzo Lucca een kwartier voor tijd als stormram binnen de lijnen kwam voor Devyne Rensch.

Die aanvallende wissels zorgden tien minuten voor tijd voor de gelijkmaker van Kudus. Lucca kopte een dieptebal precies goed door, waarna de Ghanees de trekker resoluut overhaalde. Ajax – met het publiek er volop achter – drong daarna stevig aan, maar een winnende treffer was helaas te veel gevraagd. Daarmee is de chaos compleet in Mokum.

Evenaring negatief record…
Het Ajax onder Schreuder heeft nu dus al zeven eredivisieduels op rij niet gewonnen. Daarmee evenaart onze club een negatief record uit 1965. Een dieptepunt waar we niet vrolijk van worden. Een driepunter tegen Volendam had het startschot moeten worden van een goede serie aan wedstrijden die Ajax volop terug in de titelrace zou brengen. Door die ambitie ging donderdag vooralsnog een dikke streep.

Het bleek eveneens de druppel voor het trainerschap van Schreuder bij Ajax. 

Aanbevolen

Schreuder en Ajax uit elkaar na nieuwe blamage