Ik zou haast willen voorstellen om zondag, als hoge uitzondering, een handvol uitsupporters toe te laten in de Johan Cruijff Arena. Ze los laten gaan met lakens en spuitbussen en ze vrijuit laten scanderen, met megafoons desnoods.

De suffigheid rond Sébastien Haller en Andre Onana moet smullen zijn voor een ieder die weleens zonder ironie 'KNJB' over zijn of haar lippen heeft laten gaan. Hoewel ik er zelf uiteraard minder van geniet, gun ik hunnie wel een uitlaatklep. Een wankelende hoge toren is nou eenmaal stof voor hilariteit. Op de blaren zitten hoort er ook bij.

De administratieve blunder rond de dure spits moet her en der al smullen zijn geweest. In Alkmaar moet de doelsaldo-affaire-schaamte spontaan wat minder zijn. Het schaamrood is verplaatst naar de Johan Cruijff Boulevard.

Een keeper die zegt per ongeluk een medicijn van zijn (zwangere) vriendin te hebben genomen, moet nog een graadje hilarischer zijn. Zelfs in de hofstad moet de smet op het jarenlange plaatselijke imago van de doelverdedigerspositie meteen wat zijn weggeveegd. “De keeper van Den Haag...” zal dit weekeinde geen populair liedje zijn.

De lockdownperiode maakt deze zaken waarschijnlijk alleen maar erger/vermakelijker. Juist omdat wij als supporters door corona tijdelijk buitenspel zijn gezet, krijgen de frapatsen van het team zelf meer nadruk. Ze nemen een beetje waar voor ons. Winston Bogarde met een wisselbord in zijn handen, wordt direct de nieuwe langezijdeloper met zijn vlag.

Een glimp van een sterspeler op de bank of tribune, is opeens als het gescandeer en gehos van de fanatieke supporters achter het doel. Een keeper die het verkeerde pilletje na het tandenpoetsen inneemt, is nog niet direct Hooligan Wesley, maar zo zal het voor menig 020-zegger wel voelen. Ergens is het ze gegund.

In deze tijden kan iedereen wel een verzetje gebruiken. Voor ons is het natuurlijk niet leuk, maar wij hebben tenminste de ranglijst nog. Al zal 'wij staan bovenaan' zondag niet veel gescandeerd worden.

En dat heeft even niets met corona te maken.