• Wie is na overwinning in klassieker jouw Ajacied van de Wedstrijd?

Vooraf al nodige schijnbewegingen
Er waren in aanloop naar de klassieker ‘ernstige twijfels’ over het meespelen van Noussair Mazraoui. Na het delen van de opstellingen werd bevestigd waar we al bang voor waren: geen Nous in De Kuip. Afgaande op de woorden van Erik ten Hag, hadden we Devyne Rensch als vervanger in de basis verwacht. De trainer stelde klip en klaar dat dit soort wedstrijden Rensch konden helpen bij het terugvinden van zijn goede vorm. 

Toch zagen we niet de naam van Rensch, maar die van Perr Schuurs op het opstellingenformulier. Een schijnbeweging van Ten Hag? Wie weet. Het betekende in ieder geval dat Jurriën Timber een positie naar rechts opschoof, waardoor er centraal een plekje vrijkwam voor de Limburger.   

De mooiste schijnbeweging kwam echter niet van onze trainer, maar van de spelersbus. Terwijl het ontvangstcomité van Feyenoord de bus gretig stond op te wachten, zagen ze tot hun verbazing dat de bus niet langs hen reed, maar via de achteringang het stadion betrad. Zo werd de havenclub al voor het eerste fluitsignaal op het verkeerde been gezet.

Meer kaarten dan kansen
De eerste helft kende weinig spektakel. Feyenoord was slordig aan de bal, terwijl Ajax verzuimde om daar wat mee te doen. De toon qua felheid werd wel gelijk gezet. Binnen het kwartier waren de eerste twee gele kaarten een feit. Zowel Bryan Linssen als Ryan Gravenberch ging op de bon.

Terwijl laatstgenoemde nog wat mopperde, gingen onze zorgen uit naar Lisandro Martínez, die opeens op het veld was gaan zitten. Pijn aan de hamstring, zo bleek. Massages, wonderzalfjes en koude sponsjes hadden allemaal geen zin. Martínez moest de wedstrijd vroegtijdig staken.

Na de vroege domper voor Martínez ging de klassieker verder waar het was gebleven, met meer kaarten dan kansen. Vooral aan Ajaxzijde liep het aantal op. Eerst werd Sébastien Haller getrakteerd op geel, waarna later ook Antony een gele prent voor zijn kiezen kreeg. Terecht? Ja. Onnodig? Ook ja.

Wij zijn niet bang want Edje is erbij!
Als verdediger scoor je niet vaak, al helemaal niet tegen Ajax. Toch heeft Marcos Senesi er al twee klassiekerdoelpunten in liggen. In het verkeerde doel, dat wel. Net als vorig seizoen was de Argentijn de schlemiel, door de openingstreffer achter zijn eigen keeper te werken. Foutje, bedankt! Het was exemplarisch voor de eerste helft, al waren we niet minder blij met de voorsprong.

Bij de 0-1 willen we overigens nog wel de voorbereidende pass van Steven Berghuis benoemen. Jens Toornstra had een verjaardagscadeautje voor zijn oud-ploeggenoot in petto, door hem op het middenveld zomaar de bal te gunnen. Berghuis handelde snel en stuurde Dusan Tadic weg, waarna de het cadeautje via de voet van Senesi werd uitgepakt.

Slordig, slordig, slordig…
We konden onze glimlach bij de eigen goal van Senesi niet onderdrukken, maar verder was het niveau klassiekeronwaardig. Feyenoord leverde de bal regelmatig bij Ajax in, terwijl ook de Ajacieden moeite hadden om de goede kleur op het veld te bereiken. Gebrek aan concentratie? Niet voldoende motivatie? We kunnen het ons haast niet voorstellen, in misschien wel de mooiste wedstrijd van het jaar. Het blijft voer voor psychologen.

We wensen de mensen bij Studio Sport veel geluk met het in elkaar knutselen van een samenvatting, want veel hoogtepunten waren er niet. Daarbij moest Ajax ook nog voor de tweede keer noodgedwongen wisselen. Timber kon na pijntjes niet verder, waarna Rensch in de ploeg kwam. Zelfs Gravenberch wilde naar de kant, maar toen waren de wisselmogelijkheden al op. Uitspelen dus.

Met 10,5 spelers lukte het Ajax uiteindelijk om de zege over de streep te trekken. De score werd zelfs uitgebreid, al had het daar wederom een Rotterdams cadeautje voor nodig. Reiss Nelson legde Rensch hard neer in het strafschopgebied, waarna Higler naar de stip wees. En als Tadic vanaf elf meter aanlegt, dan weet je het wel!

Een 0-2-overwinning in De Kuip dus, in een verder weinig memorabele klassieker.