Echt hoor, als je een bron- en contactonderzoek houdt onder seizoenkaarthouders van voetbalclubs die noodgedwongen televisie moet kijken, vrees ik dat de precieze gevolgen pas op de langere termijn duidelijk worden. Hier kan geen sneltest tegenop. Of ben ik de enige die last heeft van bovengenoemde symptomen?

Ik probeer me in te houden en hoop dat mijn gedrag niet al te besmettelijk is tijdens deze eerste weken dat we definitief zijn buitengesloten en in een soort mini-lockdown zitten, want ik denk niet dat je graag een wedstrijd beleeft zoals ik doe. Of is het voor ons stadiongangers juist een lock-out? Ik weet het allemaal niet meer.

Ik schreeuw als Dusan Tadic op knappe wijze de bal in de verre hoek jaagt, maar ben er zelfs met een 3-0-ruststand nog niet gerust op. De min of meer per ongelukke 3-1 van sc Heerenveen zorgt ervoor dat ik als een soort hypochonder onmiddellijk vrees voor puntenverlies, want ook Ajax gaat een keertje zoiets overkomen omdat het in slaap blijkt gesust en 'slap uit de kleedkamer komt'....

Het gekke is dat ik in het stadion meestal de rust zelve ben. Oké, oké... Ook dan word ik niet vrolijk van het om zeep helpen van een grote kans of een foute pass tijdens een veelbelovende aanval, maar ik sta tien keer relaxter en hoe slecht het zicht in een uitvak ook is, je hebt nog altijd tien keer beter in de gaten wat er gebeurt dan via televisie.

Ik zit liever drie uur in een bus naar Groningen dan dat ik het stofzuigen afraffel of de eettafel na de lunch verruil voor de bank om voor de televisie plaats te nemen. Als een hoge, lange bal al bijna uit beeld vliegt, check ik al maniakaal hoe de restverdediging staat, terwijl een halve tel later Nico Tagliafico opduikt in het scherm en de aanval 'gewoon' een vervolg geeft.

Misschien ben ik het wel verleerd, Ajax kijken op televisie. De thuiswedstrijden die ik de laatste tien jaar heb gemist, zijn zo'n beetje op één hand te tellen. Ajax - NEC was meen ik de laatste waar ik voor de corona-pandemie niet van de partij was. De editie van 2014 bedoel ik dan. Qua uitwedstrijden is het al niet veel anders. Waar Ajax ook gaat, ik volg de club overal.

En nu? Ik zit opgescheept met een commentator en nepstadiongeluid dat totaal niet aansluit bij de beleving. Jammer genoeg is er nog geen knop om geklets en genep uit te schakelen, want zelfs in een lege JC Arena hoor ik veel liever wat spelers, tegenstanders en scheidsrechter allemaal naar elkaar roepen. Ik zou zelfs al veel overhebben voor een simpele 'klets' van een trap tegen een bal.

Weet iemand of ook hier een vaccin voor in de maak is...?