Nog voor de Ajacieden arriveren op de trainingslocatie gebeurt er al van alles op het complex van TSU Bramberg. Er is een grasmaaiermeneer, een grasprikmeneer en een bladblazermeneer. De eerste en de laatste maken gigantisch veel herrie met hun ronkende apparaten.

De groenmannen werken onverstoorbaar door om het grasveld speelklaar te maken voor de Ajacieden. Als de bladblazers en grasmaaiers zijn uitgeraasd, valt er plots een deken van absolute rust over het complex en horen we enkel de Alpenvogeltjes fluiten.

De temperatuur is aangenaam, maar als de spelers arriveren trekt het wolkendek over de bergtoppen weg en breekt de zon keihard door. Het kwik stijgt razendsnel richting de dertig graden, maar van rustig trainen is geen sprake. Er gaat gebuffeld worden.

We zijn getuige van een groot positiespel, waarbij spelers de bal maximaal twee maal mogen raken. Het team dat acht keer overspeelt, krijgt een punt. Vooral Dusan Tadic en Dani de Wit tellen de score bijna schreeuwend mee: “Eén, twee, drie...”
De Wit is er ook als de kippen bij om luidkeels te verkondigen dat zijn team op 2-0 is gekomen. Tadic baalt zichtbaar, want zijn ploeg verloor na precies zeven keer overspelen de bal.

Het tempo is werkelijk moordend, de passes hard en strak en de balaannames veelal subliem

Tja, nét geen punt dus en dat vindt de toekomstige aanvoerder niet leuk. Logisch, want als straf moet zijn verliezende team plat met het gezicht op het gras. Een partijtje opdrukken.

We zitten bovenop de spelvormen en het is een prachtig schouwspel voor elke voetballiefhebber. Het tempo is werkelijk moordend, de passes hard en strak en de balaannames veelal subliem.

Na een welkome drinkpauze volgt een groot partijspel, terwijl directeur spelerszaken Marc Overmars het aanwezige journaille vriendelijk gedag komt zeggen. De oud-aanvaller spreekt vrijuit, maar is plots afgeleid...

Regelrecht voor onze snufferd zien we hoe Promes in de diepte wordt gestuurd. De aanvaller controleert de lastige bal die volgt op fantastische wijze, houdt ’m ternauwernood binnen de lijnen, draait daarbij om zijn as en is met bal en al op volle snelheid weg richting doel. Het gaat razendsnel.

Overmars stopt abrupt met praten. Hij niet alleen. Iedereen veert op door het kunststukje van Promes. Hier past even stilte. Het gebeurt allemaal op de positie waarin Overmars zelf als speler ook betoverende dingen liet zien. “Ik heb hoge verwachtingen van Quincy,” herhaalt de directeur nog maar eens met een royale glimlach.

Op de achtergrond kent de sociale mediaman van Ajax een baalmoment. Hij had het delicate voetbalmoment nét niet vastgelegd. Promes baalt overigens ook, want zijn actie eindigt met een schot op de lange benen van Kjell Scherpen.

Dan klinkt de stem van Erik ten Hag over het veld. De intensieve trainingssessie is afgelopen en dus gaat iedereen op zoek naar zijn mountainbike.

Langzaam keert de rust terug op het sportcomplex, al is de vraag voor hoe lang. De grasmaaiermeneer en de bladblazermeneer zijn dinsdagmorgen vast ook weer van de partij!