Door: Bob Kenniphaas

Met jongens als Trabelsi, Chivu, Maxwell, Pasanen, Van der Vaart, Pienaar, Ibrahimovic en wijlen Yakubu. Bijna alle spelers van toen ben ik blijven volgen. Een mix tussen jong en oud. Talenten en harde werkers. Voor sommige jongens was dat befaamde Europese seizoen hun laatste kunststukje, voor anderen het begin van een succesvolle carrière en voor een aantal spelers het begin van jaren met slechte keuzes.

In 2003 werd Ajax geen kampioen. In 2004 wel. Tijdens die seizoenen stond ik af en toe met mijn vader langs het trainingsveld, toen nog naast de Arena. Voor of na de training was er de mogelijkheid om handtekeningen te vragen of met spelers op de foto te gaan. Moest je wel een fotocamera meenemen, want een telefoon met camerafunctie bestond nog amper.

Ik weet nog goed dat het ergens in 2004 een keer druk was rondom het trainingsveld. Na de training ontstond er een stormloop naar Zlatan Ibrahimovic. Als tienjarige was ik niet dapper en sterk genoeg om me met mijn handtekeningenboekje van de Ajax Kids Club door de menigte heen te duwen.

Ik scoorde geen handtekening van Ibrahimovic. Niet lang daarna scoorde Juventus wel zijn krabbel en werd Zlatan een wereldster. Wat ik die dag toegevoegde aan mijn collectie: een handtekening van John O'Brien, die door bijna iedereen werd genegeerd.

In dezelfde periode deed ik mee aan de Talentendagen van Ajax. Proberen kan altijd, zeg ik maar. Voordat ik me als tienjarig jochie in de kijker zou gaan spelen op De Toekomst, was er nog wat tijd om naar de training te gaan kijken. Ik verstijfde toen Rafael van der Vaart door de deuren van de ArenA naar buiten kwam.

Dit seizoen is voor veel jonge Ajacieden het eerste seizoen dat ze voor altijd zal bijblijven

Mijn moeder vroeg hem toen of ik een handtekening van hem mocht. “Dat mag van de trainer pas na de training, mevrouw,” was zijn antwoord. Het beleid van Ronald Koeman weerhield mij van een tastbare herinnering aan een van de idolen uit mijn jeugd. Een jaar later kon ik wel op de foto met Hans Vonk, die het leuk vond dat ik met hem op de foto wilde.

Ik dwaal af. Hoewel het voor mijn gevoel voor de jonge supportertjes van nu niet meer zo gemakkelijk is om in de buurt te komen van hun helden, zie ik wel wat overeenkomsten met het huidige Ajax. De Ligt en Frenkie de Jong winnen later de Champions League, zoals het Chivu, Maxwell en Sneijder ook is gelukt.

Oudere spelers als Huntelaar, Schöne en Blind spelen een belangrijke rol, net als Galásek en Litmanen toen. Hopelijk maken Tagliafico, Van de Beek en Dolberg betere keuzes dan Trabelsi, Nigel de Jong en Van der Meijde.

Dit seizoen is voor veel jonge Ajacieden het eerste seizoen dat ze voor altijd zal bijblijven. Wat gun ik het deze groep jonge supportertjes om de komende jaren van Ajax te genieten, maar ook om de komende vijftien jaar op de Europese velden te genieten van de Ajaxhelden uit hun jonge jeugd.

We kunnen de selectie van nu niet voor altijd behouden, dus laten we de komende jaren met zijn allen genieten van 'onze jongens' in de shirts van FC Barcelona, Bayern München, Juventus of Tottenham Hotspur.

Laten we onze herinneringen koesteren en hopen op succesvolle carrières voor André, Nico, Matthijs, Nous, Frenkie, Hakim, Donny, Kasper en David.