Begrijp me niet verkeerd, ook ik ben blij met de sfeer de afgelopen jaren. Maar Man van de Wedstrijd? Misschien tegen Heracles, Heerenveen, of het uitvak laatst tegen AZ. Dan is zo’n titel wat waard. Een statement bij puntenverlies. Maar als Ajax zo’n waanzinnig potje als tegen PSV op de mat weet te brengen, dan zou ik een uitverkiezing voor het hele team best begrijpen. Maar het hele stadion?

Wat vooral goed was aan ons, was dat we zo massaal bleven zitten na die rode kaart. Met tien man in de slotfase tegen PSV hadden al die filevermijders een beter excuus dan ooit. Zeker na die tegengoal.

Die laatste twintig minuten toonden juist hoe waanzinnig dit seizoen is. Hoe goed de coach is ook. Die defensieve wissels. Tegen PSV. Ik had het niet aangedurfd. Wat een zelfvertrouwen. De bank is gewoon ook waanzinnig goed. Superscherp. Hoe goed PSV ook was, het kwam niet tot een kans. Ja, die ene.

Er is nu weer een potje dat wel wat jaartjes blijft hangen

Natuurlijk was het Ajaxpubliek goed. Ik ben op verjaardagen van mijn beste vrienden ook altijd in supervorm. Als ik me goed voel, dan ben ik leuker dan als ik een mindere dag heb. Ik begrijp het heus wel. Zo’n fanatiek stadion zal de spelers ook heus wel wat extra’s geven.

Het is natuurlijk een futiliteit. Maar waar moet ik het anders over hebben, zonder in clichés te vervallen? In de bus terug probeerde iemand nog te klagen. Hij vond het allemaal niet echt geweldig. Teksten die mij ook niet vreemd zijn. Ik kon het echter niet laten om hem te vragen of hij dit anderhalf jaar geleden ook had gezegd, als Ajax zo had gespeeld. Hij begreep me direct. Onze maatstaven zijn verschoven.

Er is nu weer een potje dat wel wat jaartjes blijft hangen. Zelfs als het niet naar de landstitel leidt. Voor mij rest er dan niets anders dan te wijzen op een berichtje uit de speakers. Ik ken mijn plaats. Het Ajaxpubliek is natuurlijk iedere wedstrijd man van de wedstrijd. Vooral als we/ze dit helemaal niet zijn. Wat mij betreft hoef ik dit alleen nooit meer door de speakers te horen. Zeker niet aan het eind van zo’n waanzinnige middag.