Maar met deze begintijd heb ik ook daar niks aan. De KNVB is misschien coulant naar Ajax met die verschuivingen. Naar mij zijn ze het zeer zeker niet. Beginnen vlak voor kinderbedtijd. Wie verzint het?

Deze 2-1 heb ik dus tussen luiers, bad en voorlezen gevolgd. Door middel van wat tweets. Met de tegenstrijdigheid als gevolg dat ik niet, zoals gewoonlijk, voor 20.00 uur klaar was. Tweejarige Arthur pikte het vast niet dat ik Dikkie Dik minder gepassioneerd behandelde dan normaal, waardoor hij maar wat extra stennis ging schoppen.

De kopbal van Blind heb ik wel live meegemaakt, net aan. Vlak na driehonderd keer Slaap Kindje Slaap te hebben gezongen. Dus ook de assist van Noa Lang pikte ik mee. Heerlijk.

Deze 2-1 heb ik dus tussen luiers, bad en voorlezen gevolgd. Kinderbedtijd.

Hoe slecht de wedstrijd verder ook was, deze rookie-ervaren-man-combinatie was precies wat deze frustrerende pot nodig had. Heerlijk. Zonder enige verdere kennis schaamteloos zo’n conclusie trekken. Een beetje zoals in lang vervlogen dagen.

Als beginnend supporter ging ik haast nooit naar het stadion. Soms zat ik aan de radio gekluisterd. Vaker volgde ik het sterretje op de Teletekstpagina die tegenwoordig 818 heet. In essentie heb je niet veel meer nodig. In combinatie met de zondagavondsamenvatting en wat gelul met vriendjes en klasgenoten, voelde je je al snel een kenner.

Meer zien vermindert dat gevoel alleen maar. De hele context meekrijgen is een verrijking. Je durft alleen iets minder zelfverzekerd kort door de bocht te gaan. Maar natuurlijk ben ik blij met mijn seizoenkaart. Daarbij zal de frustratie die ik voelde om zo weinig mee te krijgen, best geleken hebben op de irritatie die ik anders op mijn stoeltje had gehad.