De hele trip was fantastisch. Van wedstrijdspanning heb ik aanvankelijk totaal geen last. Het is vooral genieten van de Spaanse zon, de Cuba Libres en de door Sierd de Vos aangeraden tapas op Plaza de Santa Ana.

Zelfs op de wedstrijddag kriebelt het amper, zelfs niet op het door Ajaxsupporters in beslag genomen Plaza Mayor. Ik geniet vooral van de goede sfeer, de vele rood-witte shirtjes en een bal die als vanouds door de lucht vliegt. Tot de Guardia Civil de bal afpakt.

Ergens in mijn hoofd heb ik kennelijk onbewust al genoegen genomen met de gedachte dat dit waarschijnlijk de laatste Europese trip van dit seizoen is. Dan kun je er maar beter gewoon van genieten, zonder wedstrijdstress. Dat lukt wonderwel.

Richting het einde van de middag loop ik samen met collega Kevin over Puerta del Sol, de plek waar Ajacieden zich gaan verzamelen voor een entrada. Een indrukwekkende bijeenkomst van supporters, zo zou later blijken.

Hoe gaaf zou het zijn om dit schouwspel van bovenaf te filmen? Onze ogen speuren langs de gebouwen en de balkons. Zouden we ergens omhoog kunnen?

We proberen het bij een taalschool ergens op een tweede verdieping, maar we krijgen nul op het rekest en worden weggestuurd. Dan gaan we in onderhandeling met een Spaanse in een Vodafone-vestiging, voorzien van tweede etage met uitzicht op het plein.

Het meisje van de winkel kijkt ons glazig en lief glimlachend aan. Zou ze begrijpen wat we precies van haar vragen? Het wordt een heel gedoe met Google Translate. Op zich heel grappig, maar we besluiten te kijken of zich betere mogelijkheden aandienen.

Ik voel zo veel trots. Madrid is van Ajax en de sfeer ongekend goed. Zingen, springen, alles. Voor Ajax Amsterdam!

Uiteindelijk treffen we twee net aangekomen medesupporters die met hun plunje een gebouw inlopen. Ze blijken een hostel te hebben met uitstekend uitzicht over het plein. Drie hoog, voorzien van balkon. Kassa!

We wagen het erop en vragen of we met ze mee mogen. We bieden als teken van goede wil een vers gekoeld sixpack met Mahou biertjes aan. Zonder die geste was het ook vast goed geweest, maar toch!

Voor ik het weet sta ik op een gammel balkonnetje. We durven er amper met z’n vieren op te staan. Ondertussen zien we hoe Puerta del Sol volstroomt met Ajacieden. Bij mij slaat dan de spanning - die ik tot dat moment nog amper had gevoeld - keihard toe.

Dan is het tijd om de entrada af te trappen en wat er dan gebeurt is zo ontzettend fantastisch. Ik voel zo veel trots. Madrid is van Ajax en de sfeer ongekend goed. Zingen, springen, alles. Voor Ajax Amsterdam!

Mijn mobieltje legt de boel vast, terwijl ik hoop dat het balkonnetje het allemaal houdt. Het levert tof beeldmateriaal op (zie hieronder) en het blijkt dat alle filmpjes die supporters delen op sociale media de spelersgroep ook bereiken.

Dat maak ik een dag later op uit de woorden van Dani de Wit, die stelt dat de spelers op hun mobieltje ook meekrijgen wat er allemaal aan de hand is op dat plein in Madrid. Geen idee of het ze heeft geholpen, maar het is wel mooi om te horen van de middenvelder.

Nooit meer slapen, want wij doen het licht uit in Bernabéu!

Inmiddels strak van de spanning reizen we af naar Santiago Bernabéu. De stress is nu dan toch in alle hevigheid aanwezig en je gaat plots redenen verzinnen waarom het allemaal heus best toch goed zou kunnen komen. “Snel scoren, eerste kans gelijk benutten.” Die gedachten.

Het wordt uiteindelijk een avond die ik nooit, nooit, nooit meer vergeet. De sfeer in het uitvak is gedurende de spectaculaire wedstrijd surrealistisch. Een vreemde cocktail van totale verwondering en extase. Ajax speelt Real bij vlagen op een hoopje en we zijn er gewoon live bij. Nooit meer slapen, want wij doen het licht uit in Bernabéu!

Een dag later is het nog steeds flink genieten op de luchthaven van Madrid. Overal Ajacieden die met de borst vooruit richting hun vliegtuig lopen. In elke hoek van het vliegveld worden beeld- en geluidsfragmenten teruggeluisterd. Nagenieten 2.0.

Sierd schalt ook over de luchthaven van Madrid en meerdere keren hoor ik dat we de moeder van Neres moeten bedanken voor het baren van de Braziliaanse aanvaller. Schitterend.

Richting gate H16 loop ik langs de fanstore van het onttroonde Real Madrid. Zijn de Champions League-ballen al in de uitverkoop? Centraal in de winkel staat de laatst gewonnen Champions League-bokaal prominent te glimmen. “Zal ik ‘m anders gelijk maar meenemen,” hoor ik mezelf denken.

Of ik een beetje bijgekomen ben? Nee, natuurlijk niet!

Och jongens en meisjes, wat mooi!!! 😍 #ajax #reaaja pic.twitter.com/vHhoJqYCkc

— Ajax Life (@ajaxlife) March 5, 2019