We hadden na het Drama van Almelo geen idee wat we van Ajax moesten verwachten, maar als de CL-hymne heeft geklonken, wordt er altijd beter gevoetbald. Goed zelfs, heel erg goed. De kwaliteit van de Ajacieden in balbezit was Real bijna te machtig.

Het is echt niet raar om te stellen dat Real geluk heeft gehad in de Johan Cruijff Arena. Het geluk van een kampioen, zoals wij dat wel eens ervaren in de eredivisie. Dat doet pijn en je voelt de onmacht, maar we kunnen tenminste weer trots zijn op Ajax!

Lees onze analyse van Ajax - Real Madrid, op basis van input van @11tegen11.

xG-plot en pitch plot
Als Ajax ooit de kans had om van Real te winnen, was het nu. Zoiets is snel gezegd, maar klopt het ook? Het antwoord is simpel: ja! Kijk maar naar het xG-plot, dat een objectieve weergave vormt van de kansen die beide ploegen creëerden. Als je dit zo ziet, kun je je bijna niet voorstellen dat Ajax uiteindelijk toch kopje onder ging.

Op basis van het gestichte doelgevaar was de kans op een overwinning maar liefst 72 procent. Dan ben je duidelijk de betere ploeg. Als Real het waagde Ajax vast te zetten, voetbalden de jongelingen gewoon onder de druk uit. Als je goed bent en durft, dan lukt zoiets. Een waarde van 2,58 Expected Goals bij elkaar voetballen is ook echt goed. En dan waren er nog de aanvallen die niet eindigden met een schot op doel.

Wat te denken van het moment waarop Hakim Ziyech net een verkeerde steekbal gaf? Er stonden op dat moment genoeg Ajacieden in de vijandelijke zestien. Als die pass toch eens goed was geweest, pfoe! Of wat als de 1-0 ‘gewoon’ was toegekend…

We zien ook dat Real in de tweede helft toesloeg tijdens een fase waarin het iets meer controle kreeg over de wedstrijd. Benzema kogelde precies raak op een moment dat de aanval van Ajax was geneutraliseerd. De aanvalsdrift kwam pas weer op gang na een gedurfde wissel: Dolberg voor Schöne.

Natuurlijk, Van de Beek zakte iets terug en de veldbezetting ging echt niet overhoop, maar de intenties waren duidelijk: alles op alles voor de gelijkmaker. En die viel! We konden eindelijk juichen na een belangrijk doelpunt van Ziyech! De spelmaker besloot het publiek in te duiken en dolle vreugde maakte zich meester van de JC Arena.

Des te groter was de domper (1-2) die we tien minuten later te verwerken kregen. Wellicht stonden de elf Ajacieden iets te aanvallend opgesteld en na enkele passes vanuit de laatste linie naar voren en een gewonnen duel op het middenveld, was het voor Asensio een koud kunstje om de bal binnen te schuiven…

Heel eventjes hoopten we op een tweede gelijkmaker, maar uitgerekend toen Dolberg wilde aanleggen, gleed hij op zijn gat.

Passmaps
Na enkele mindere optredens liet Tadic zien welke meerwaarde hij heeft. De Serviër speelde als aanvalsleider een zeer belangrijke rol. Vergeet daarbij ook niet dat Tadic tegenover Sergio Ramos stond. Het eenmansdestructiebedrijf hield het in de JC Arena vrij netjes, maar zijn klasse kwam alsnog bovendrijven. Wat een verdediger, die Ramos!

Ondanks de meedogenloze Ramos slaagde Tadic er met enige regelmaat in om de bal naar zich toe te trekken. En in bezit te houden. Dat is echt niet gemakkelijk als je de bal – na een lange pass van Onana – moet aannemen op je borst, met een of twee verdedigers in je rug. De keuze voor Tadic in de spits maakte ruimte vrij voor David Neres op de linkerflank. De Braziliaan maakte zijn uitverkiezing waar en bleek bijna niet van de bal te krijgen. Klasse gespeeld!

Ook zonder bal speelde Tadic een belangrijke rol. Hij was een belangrijke stoorzender zodra de achterste linie van Real in balbezit was. De spits stelde zich op tussen de twee centrale verdedigers, met de buitenspelers op de backs en Van de Beek in zijn rug. Ook Donny speelde een goede wedstrijd, waarin hij serieus onderdeel was van het spel.

Hoewel Real sinds het aantreden van Solari een betere indruk maakt, houdt het er nog steeds niet van om opgejaagd te worden. De speelstijl van Ajax is juist daarop gebaseerd en door flink druk naar voren te geven, lukte het diverse keren om de bal hoog op het veld te veroveren. Casemiro was de zwakste schakel: hij verloor maar liefst zes ballen.

Zoals je merkt, kwam Frenkie de Jong niet echt in het verhaal voor. Dit had een reden. Frenkie trof op het middenveld een verbeterde versie van zichzelf, luisterend naar de naam Luka Modric. Je kunt het moeilijk een schande noemen dat Frenkie eens niet de overhand had op het middenveld. Het was al knap om Modric in die zin te beteugelen dat hij eens niet kon doen en laten wat hij wilde.

Het was dan weer wel net spijtig dat Frenkie in de opmaat richting 1-2 nogal uit positie stond, waardoor Real hem simpel wist te omzeilen in de opmaat naar de winnende treffer. Van de Beek nam het wel over, maar handelde niet doortastend genoeg om Asensio af te stoppen. Zo gemakkelijk was dat trouwens ook niet.

Vielen er verder nog zaken op? Schöne stond in de eerste 45 minuten zeer goed zijn mannetje en het maakt Nico Tagliafico niet uit tegen wie hij speelt, want de Argentijn dendert gewoon mee naar voren. Beide backs hoog tegen Real was iets te veel van het goede, maar je kunt Mazraoui zoiets moeilijk verwijten. De rechtsback had het al druk genoeg met wonderkind Vinícius.

Slechts een keertje moest Mazraoui in de achtervolging, maar toen lag de bal al voor de voeten van Benzema. En daarna hing de bal in de touwen. Kans, boem, doelpunt. Het verraadde de klasse van Real, de klasse van Benzema en vormde precies het verschil met Ajax. Op naar de herkansing in Bernabéu!

https://twitter.com/ajaxlife/status/1096076899443453952

Zone 14
Als je bedenkt hoe je een gat wilt schieten in de defensie van Real Madrid, is Zone 14 een mooi voorbeeld van hoe het niet moet. Omdat centraal achterin Ramos stond opgesteld, was het beter om een alternatief te verzinnen. Dat is ook precies wat Ajax deed.

Je ziet dat er ‘tussen de palen’ vrijwel geen bal vooruit werd gespeeld. Nee, Ajax wilde juist gevaarlijk worden via de flanken. Niet zozeer door met kalk aan de lijn te spelen, maar door de halfspaces te penetreren. Daar komen we zo op terug, eerst Zone 14 afmaken.

Ajax verstuurde in het gevaarlijkste vierkant van het veld slechts 24 passes en met 16 van die ballen werd een medespeler bereikt. Er werden heus wel ballen in de zestien gepasst, 9 stuks in totaal. Daar weer een derde van kwam slechts aan bij een medespeler: 3 stuks. En dan qua richting ook nog eens weg van het doel.

Halfspaces
De heilige graal van het aanvallend voetbal is dus niet zozeer meer Zone 14. Je moet het eerder zoeken in de halfspaces. Dit is de zone van waaruit je kunt gaan denken aan het geven van sleutelpasses, ook om ervoor te zorgen dat de centrale verdedigers uitstappen. Zo vergroot je de kans dat zelfs iemand als Ramos kwetsbaar wordt.

Het lukte Ajax op die manier diverse keren om gevaarlijk te worden. Kijk maar naar de gele streep, waarmee de totstandkoming van het doelpunt van Ziyech wordt uitgebeeld. Maar denk ook gerust terug aan het verlengen van de bal door Van de Beek, waarna Ziyech oog in oog met Courtois kwam te staan. Of die mislukte steekpass van Ziyech…

Als het Ajax in Bernabéu opnieuw lukt om de verdediging van Real structureel uit elkaar te trekken, hoeft het nog niet gespeeld te zijn. Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. En ook in de return is er natuurlijk gewoon de klasse van Benzema. Dat ene momentje kan fataal zijn…