Het viel me zomaar op. De Portugezen besloten genoegen te nemen met een gelijkspel en wisselden in blessuretijd om de boel te vertragen. Aanvaller Rafa Silva slofte tergend langzaam richting zijlijn, waar Franco Cervi klaar stond.

Je zou verwachten dat ook Ajax het wel even goed vond allemaal. Je neemt in de negentigste minuut geen onnodige risico’s meer en soms moet je een puntje omarmen, zo stelde Erik ten Hag vooraf ook.

Toch dacht Ziyech daar volstrekt anders over. Het was gaaf om te zien. Terwijl Silva geen enkele haast had om de dug-out op te zoeken, zocht de spelmaker van Ajax oogcontact met scheidsrechter Ruddy Buquet.

'Hallo, scheidsie, joehoeee, hou je even in de gaten wat hier allemaal gebeurt?'

Ziyech wees met driftige vingergebaren op het denkbeeldige horloge om zijn pols. De middenvelder wilde maar zeggen: ‘hallo, scheidsie, joehoeee, hou je even in de gaten wat hier allemaal gebeurt? Trek je wel even tijd bij dadelijk...?’‘

Ziyech vond gehoor bij de Fransman, die een geruststellend knikje gaf, zo van: ‘oui, ik heb je gezien mon ami.’

Ik vond het mooi. Vrijwel iedereen in het stadion omarmde een 0-0-gelijkspel, maar daar wilde Ziyech helemaal niks van weten. Het kon nog, het moest nog en het zou nog!

Hoe het afliep weten we inmiddels. In de 92e minuut schoot Noussair Mazraoui de Johan Cruijff Arena in vuur en vlam. Gekkenhuis op de tribune.

Ziyech had het voorzien.