Peter Bosz vertelde het sportjournaille een paar dagen voor het Ajax Life-interview al dat hij zelf nog maar weinig hoogte van talentvolle Deen kon krijgen. Dolberg is qua uitbundigheid geen Appie Nouri, om het zo maar te zeggen.

De uitspraak van de trainer klonk herkenbaar. Afgelopen winter bleek Dolberg tijdens het trainingskamp in Belek ook een man van weinig woorden. Toen ik Arek Milik naar ‘die nieuwe jonge spits’ vroeg, vertelde hij me dat hij nog niet zo veel van hem te weten was gekomen. “Een stille jongen,” merkte de Pool lachend op.

Kortom, de voorgeschiedenis beloofde allemaal weinig goeds voor een openhartig interview, bedacht ik me op weg naar het interview met Dolberg, een dag na de 1-0-zege op Vitesse. We spraken af het interview in het Engels te doen, hoewel de spits wel enigszins Nederlands verstaat en spreekt. Prima, dacht ik. Blijft hij in zijn comfortzone en dat kan het gesprek alleen maar ten goede komen.

Uiteindelijk zaten we drie kwartier. Een spraakwaterval was hij inderdaad niet maar Dolberg, opvallend vermoeid ogend, sprak rustig en bekwaam. Hij was over sommige zaken oprecht. Klinkt logisch, maar sommige spelers spreken bij bepaalde zaken met de rem op de tong. Dolberg niet. Zo erkende hij bijvoorbeeld dat hij nog moet leren accepteren geduld te hebben. Dat kost hem moeite.

Dolberg erkende dat zijn levensstijl haaks staat op het leven van de hedendaagse profvoetballer.

Het doel van het interview was ook om het mysterie dat om de gesloten Deen hangt te ontrafelen. Wat voor jongen is dit buiten de club? Ook daar sprak hij gemakkelijk over. Zodra hij thuis is, prefereert hij de rust en anonimiteit. Hij erkende dat die levensstijl haaks staat op het leven van de hedendaagse profvoetballer.

Zijn wens naar onzichtbaarheid maakt hem in mijn ogen nu nog een kameleon. Die verschiet zo nu en dan van kleur om stil en onopvallend tegenstanders te misleiden. Zo speelt hij ook een beetje in de minuten die hem gegund zijn.

Hij luistert graag naar Deense muziek, zo bleek. Lukas Graham bijvoorbeeld. Ik kende de naam niet, het liedje naderhand uiteraard wel. De officiële clip van 7 Years is inmiddels 382 miljoen keer bekeken op You Tube. De zanger zingt over zijn leven. Een van de zinnen laat zich als volgt vertalen: toen ik eenmaal twintig was, vertelden anderen mijn verhaal.

Is dat het? Zou dat Dolberg prikkelen, vroeg ik me af. Hij, bijna negentien, geeft zichzelf nog een jaar om zijn naam te vestigen, zodat andere mensen zijn verhaal gaan vertellen en hem als voetballer leren kennen. Met zijn gesloten karakter zal hij nimmer een open boek worden. Vindt-ie zelf overigens prima. Laat hem maar lekker introvert zijn.

Of zoals Graham ook zingt: alleen degene van wie hij houdt, zullen hem echt leren kennen.