Ik heb het zelf regelmatig gedaan. Je gaat met een vriend en een bal naar dat stuk waar kunstgras ligt. De gemeente heeft het wel gehad met dat eeuwige herzaaien. Je trapt wat over. Binnen enkele minuten komen uit alle hoeken gasten die wel in zijn voor een partijtje. Vier stapeltjes jassen en de rest gaat vanzelf.

Het grote verschil bij Ajax - Willem II is dat ik geen bierbuiken zag, maar verder was het principe hetzelfde. Het gebrek aan buiken was misschien zelfs een handicap. Net als dat die Duracell-konijnen in die reclame helemaal niet beter zijn dan die soortgenoten met minder energie, als je er even over nadenkt.

Je kan wel opgefokt lopen doen, omdat dat tot de mogelijkheden behoort, maar als je erbij vergeet na te denken, dan kun je wellicht juist beter een mindere accu hebben. Het verhaal van de schildpad en de haas, zeg maar.

Van Willem II win je altijd wel. Ook met alleen Duracell-konijnen. Niet dus.

Nu heeft Willem II dus in Amsterdam van Ajax gewonnen. Historisch. Peter Bosz heeft het zich behoorlijk lastig gemaakt. De Tilburgers leken juist de ideale sparringpartners voor de belangrijke wedstrijd in Rusland. De zeldzame ervaren krachten kun je sparen. Van Willem II win je altijd wel. Ook met alleen Duracell-konijnen. Niet dus.

Eén keer na een potje in het Vondelpark, stelde een toerist die mee had gedaan me een vrij bizarre vraag. Hij viel vooral op omdat hij geen bierbuik had, en omdat hij als een kip zonder kop bleef rennen.

“Hoe kom ik bij de trainingsvelden van Ajax?” Serieus. Ik verzin veel, maar dit niet. Hij vroeg het me echt. Hij kwam uit Nieuw-Zeeland en dacht gewoon met de profs mee te kunnen spelen als hij zijn talent maar even kon tonen. Het Sukverhaal, maar dan nog naïever.

Ik was het voorval haast vergeten. Tijdens Ajax - Willem II moest ik er weer aan denken. Opeens leek het helemaal niet zo raar. Misschien moet ik zelf mijn diensten ook eens aanbieden.