Ik moest La Gazzetta dello Sport wel uit de krantenkiosk bevrijden. De transfer van Frank de Boer naar Internazionale doet immers meer met me dan verwacht. Net zoals ik – na twee weken zomervakantie en een schamele persconferentie na Sparta-uit – nog moet wennen aan Peter Bosz, voelt de mooie transfer van De Boer toch nog een beetje als vreemdgaan. Die tientallen persconferenties en enkele langdurige een-op-een-interviews van de laatste vijfenhalf jaar zitten klaarblijkelijk nog prominent in mijn hoofd.

Toen ik voor het eerst vernam van de mogelijke transfer begon ik dat intensief te volgen. Ik maakte een aparte kolom aan in Tweetdeck, wilde niets missen. Toen ik een foto zag voorbijkomen van De Boer op weg naar vliegveld Malpensa (bleek achteraf Linate te zijn) werd het serieus.

Net zoals ik nog moet wennen aan Peter Bosz, voelt de mooie transfer van De Boer toch nog een beetje als vreemdgaan.

Dat de Italiaanse sportpers niet voor een gat te vangen is, bleek toen ik het filmpje met aankomst zag. Heerlijk chaotisch, camera’s en microfoon bijkans in de neus. Het lijkt beangstigend, maar wat zal De Boer genoten hebben. Hij mompelde op z’n De Boers wat over ‘happy’ draaide zich nog een laatste keer om, stak een duim op, riep ‘tommorrow persconference’ en verdween uit beeld.

In het filmpje herkende ik perschef Luigi. Dat bracht mooie herinneringen naar boven. Deze sympathieke, lange Italiaan pikte me in 2012 vriendelijk op uit een dubieus hotel (waar ’s ochtends aan de ontbijtafel iets te knappe jonge vrouwen met iets te oude snoeperds zitten). In een hilarisch klein racemonster – het merk is me ontschoten – scheurden we vervolgens naar het schitterende trainingscomplex in Appiano Gentile, waar een interview met Wesley Sneijder gepland stond voor Ajax Life.

De officiële presentatie was gisteren live te volgen op Inters clubkanaal. Dat viel nog niet mee, omdat de antwoorden van De Boer vrijwel gelijktijdig rechtstreeks werden vertaald naar het Italiaans. De Boer oogde kalm, greep geregeld naar de koptelefoon, zei geen gekke dingen en toonde bij aanvang zijn bekende knipoog, waarschijnlijk richting meegereisde vrouw en dochters.

Of hij nog spelers van Ajax gaat meenemen, vroeg een journalist. Die vraag stelden we hem namens Ajax Life een half jaar geleden ook in een groot interview waaruit we opmaakten dat hij eigenlijk wel klaar was voor een nieuw avontuur. Destijds antwoordde hij met een 'nee'. Nu meldt hij dat er bij Ajax goede, maar nog jonge spelers rondlopen. Dat is toch net even een ander antwoord.

Een paar uur later lees ik het gerucht dat Riechedly Bazoer in de belangstelling van Inter staat. Frank, het zal toch niet?