Ja, surrogaten te over, direct nadat de schaal als een frisbee richting het zuiden van het land was gevlogen. FC Utrecht en Heracles vochten op het scherpst om een plek voor Europees voetbal. Dat een Griekse held won, was best prima. Maar Heracles is geen Ajax. Mooi voor die club, maar wat moet ik ermee? Ik onderga het meer dan dat ik het werkelijk beleef.

Soms kwam er wat goede Zuid-Amerikaanse stuff langs. Beetje exotisch, beetje vreemd en wel zorgend voor een goede afleiding en roes. De Copa Libertadores. Integraal keek ik op tv hoe de Mexicaanse Puma’s uit het toernooi werden gekegeld door Independiente de Valle. Een kleine club uit Sangolqui, Ecuador. Een totale verrassing, bleek. Het werd na extra tijd beslist met penalty’s. En dan kan het toch niet laten al die Zuid-Amerikaanse spelers langs de Ajaxmeetlat te leggen. Loopt daar nog een speler die in de boekjes van Ajaxscout Henk Veldmate zou moeten?

Zo worstel ik tergend langzaam de Ajaxloze zomer door. Met placebo-voetbalpotjes op de buis of op internet.

De Ajaxvrouwen konden voor een korte high zorgen, met de bekerfinale tegen de Haagse Harriettes. Of het nu lag aan de wat gekke eigen aankondiging van de speelsters die met lachgas en dus hoge stemmetjes in een videootje Ajacieden vroegen naar die finale te komen, ik weet het niet. Maar ze bezweken. Daardoor werd de gehoopte high een vette low – compleet met een allesoverheersende katerig gevoel.

Oranje is alsof je een stevige verslaving aan nicotine en tabak probeert op te vangen met chocolade-sigaretjes.

Ik heb ’t ook nog effe geprobeerd met Oranje. Oefenwedstrijd tegen de Ieren. Bazoer is minder stoer in dat elftal. En het clubtenue van keeper Cillessen vind ik mooier dan zijn pak in het nationale elftal. Het werkte niet. Een beetje alsof je een stevige verslaving aan nicotine en tabak probeert op te vangen met chocolade-sigaretjes.

Het hoogste podium! Zaterdag zat ik er klaar voor. Spaans onderonsje in Milaan, finale Champions League. Gaaf! Dacht ik. Toen Cristiano Ronaldo z’n shirt uittrok na de allesbeslissende strafschop werd ik toch weer chagrijnig. Geen goede trip.

Ik heb getwijfeld over Max Verstappen. Maar ik heb niks met Formule 1.

Nee, pas na mijn verjaardag, eind juni, gaat deze Ajaxjunk weer de goeie dope krijgen. Dat zal niet meteen zijn door een oefenduel tegen AFC. Alhoewel; dat is toch al meer dan ik in de maanden mei en juni krijg met al die surrogaten. Tuurlijk, ik ben voor België tijdens het EK. Maar da’s toch een beetje nep. Niets doet wat het moet doen zonder geloof. Dus eerst de loting op 15 juli.

En dan ben ik de derde week van juli weer het mannetje.