Ik moest daaraan denken toen ik op een lagere school in de buurt langs een prikbord liep. Daar hingen aan punaises licht vergeelde briefjes. Handgeschreven. Bij elk briefje hing een foto, de meeste beelden waren zwart-wit.

De briefjes waren geschreven door leerlingen, zo'n veertig jaar geleden. Een creatieve juf of meester had ze de opdracht gegeven: schrijf een brief aan de toekomst. Vertel iets over jezelf en wat je belangrijk vindt. Doe daar een foto bij.

Alle briefjes begonnen met 'Hallo toekomst'. De kids vertelden bijvoorbeeld vrijuit over hun pa en de gloednieuwe Simca die voor de deur staat (voor de jongeren: dat is een auto). Ze maakten zich zorgen over het gebrek aan speeltuinen in de buurt.

Een schitterend tijdsbeeld van de jaren zeventig. Mooie verhaaltjes met kleine zorgen. Hoe kijken Ajacieden in 2040 naar de verhaaltjes of blogs die wij schrijven over hun club? Dat intrigeert mij.

We maken ons vandaag de dag nog wel eens druk over vervoersmaatregelen en combi’s naar uitwedstrijden. Wordt er straks meewarig gelachen, omdat je een uitwedstrijd dan virtueel volledig meemaakt, thuis op de bank maar wel vanuit het perspectief van een uitvak?

Hoe kijken Ajacieden in 2040 naar de verhaaltjes die wij schrijven? Dat intrigeert mij

Ajaxsupporters hadden het over PSV en de vermoeidheid na een zwaar Europees duel. Bestaat er straks een legale pil die zorgt dat alle spieren van voetballers weer 100 procent functioneren, zodat er vier duels per week mogelijk zijn, met dezelfde spelers?

Is de drukte om een toekomstige Super League in 2040 ouderwetse nonsens, omdat we gewend zijn (virtueel) in Griekenland erbij te zijn tegen Panathinaikos en in Engeland tegen Leicester City, dat alweer ruim twintig jaar het beste voetbal in Europa op de (kunstgras)mat legt?

Ik weet het niet. En dat maakt het nu zo interessant. De onzekerheid wat er gaat komen. Met de aanslagen van vandaag in Brussel kun je overal onzeker over worden, trouwens. Ik beperk me nu even tot Ajax. Dat is al ingewikkeld genoeg.

Als we voor het gemak een kortere termijn nemen dan vanaf nu tot 2040, maar nu tot begin mei 2016. En ik zou als Ajacied een kort briefje maken zoals die leerlingen, veertig jaar terug. Dan zou ik schrijven:

“Hallo toekomst,

We hebben dan wel van PSV gewonnen, maar die schaal zie ik nog niet meteen schitteren in Amsterdam. Ik maak me nu vooral druk of Joel Veltman, Davy Klaassen, Jasper Cillessen en Riechedly Bazoer wel heel terugkomen van hun interlandverplichtingen. Gaat Frank de Boer door als Ajaxcoach? Komt dat goed met zijn achillespees? Vragen, vragen. En is mijn twintig jaar oude Toyota Yaris sterk genoeg om 20 april naar het uitduel in Heerenveen te rijden?”

Hopelijk kan ik straks in mei lachen om deze onzekerheid van ‘vroeger’. Springend en juichend bij een of andere kampioenshuldiging.