Met zijn hoofd wellicht wat in de wolken, mist hij per ongeluk het enthousiaste jongetje op rij één. Het knulletje houdt een kartonnen bord omhoog, waarop de spits wordt gefeliciteerd met zijn 22ste verjaardag. Het staat erop met grote zwarte viltstiftletters. Het wordt niet gezien. Of toch? De Poolse international is al bijna bij de spelerstunnel als ik Joël Veltman plots een klein sprintje zie trekken.

Als de gelegenheidsrechtsback de jarige job heeft achterhaald, wijst hij hem op het knaapje aan de andere kant van het veld. De kleine man staat er nog altijd. Met zijn zelfgemaakte bordje. Veltman wijst, 'die kant op'. Hij maakt ook een fotogebaar, zo van 'ga even met hem op de foto'. Milik twijfelt geen seconde en zet alsnog koers richting het kartonnen bord met daaraan vast een zichtbaar opgetogen knulletje. Grote ogen en een lach. Milik komt terug, voor mij!

Een paar tellen later wordt het moment vereeuwigd. De twee gaan samen op de foto. Inclusief bordje. Een stukje klantenbinding de luxe. Mede met dank aan Veltman, die altijd goed oog heeft voor deze dingen. Klasse!

Veltman wijst, 'die kant op'. Hij maakt ook een fotogebaar.

Er zijn tegenwoordig sowieso een hoop kinderen met zelfgemaakte kartonnen bordjes vol schrijfsels te vinden bij thuiswedstrijden. Zo ook naast mij en dochter Emma. Twee baasjes zijn op shirtjesjacht. De één wil het shirtje van Riechedly Bazoer, de ander heeft het voorzien op het tricot van Anwar el Ghazi. Het lijken dezelfde bordjes, maar wie goed kijkt ziet nuanceverschillen.

'Bazoer, mag ik je t-shirt' staat op bordje één. Prima. Simpel. Niks mis mee. Op het andere bordje staat: 'El Ghazi mag ik u t-shirt?' En dat vind ik dus ronduit lief. De vleugelaanvaller van Ajax wordt hier keurig met u aangesproken. Dat de letter 'w' ontbreekt mag. De kleine knutselaar maakt dat namelijk goed met een tekening van het shirt van El Ghazi naast de tekst. Eéntje zonder Adidasstrepen. Dubbel goed.

Teleurstellend voor de mannen is dat Bazoer halverwege de tweede helft wordt gewisseld en El Ghazi dan al met twee keer geel op zak staat te douchen. Geen shirts dus. Volgende keer beter. Toch zie ik op de valreep een kleine Ajaxfan met de Jackpot naar huis gaan. Dat mannetje slaapt vanavond in het officiële wedstrijdshirt van Mitchell Dijks.

Zo doen de Ajacieden met meer dan louter goed spel aan klantenbinding. Waarvoor hulde.