De start verliep wat moeizaam en ik voelde me tijdens de pandoering in Rostov net zo goed voor schut staan als in Boekarest, Salzburg en Jablonec, maar de groepsfase in de Europa League was er eentje om van te smullen. Veertien uit zes!

Teletekst sterft uit in de landen om ons heen, maar als een beetje voetbalsupporter de laatste jaren ergens online op de uitslag van Ajax stuitte, werd er met het hoofd geschud. Hoe kon dit nu toch weer gebeuren, is er dan echt helemaal niets van de club over?

Je zou het misschien niet zeggen, maar op basis van de laatste vijf jaar haalde Ajax van alle Nederlandse clubs ‘gewoon’ de meeste punten voor de Uefa-ranglijst. Alle lof ging echter uit naar PSV en AZ, vooral dat laatste kan ik goed begrijpen. Wij stonden voor schut, vaker wel dan niet.

Hoe kon dit toch gebeuren, is er dan echt niets van de club over?

De Ajacieden beginnen gelukkig ook weer naar hun mogelijkheden te presteren en dat doet me goed. Vooral de avond van 3 november. Het was de avond waarop Teletekst in de stand van groep G alvast een sterretje achter Ajax toevoegde. Geplaatst voor de volgende ronde!

Dat Europese avondje deed me om wel meer redenen goed. Ajax speelde zoals ik het graag zie en vrat zijn tegenstander op. Ja, het was maar Celta de Vigo. Maar we kennen allemaal die statistiek dat Spaanse clubs alleen van elkaar verliezen. Spaanse clubs verliezen weinig in Europees verband, maar Celta wel van Ajax.

De overwinning was meer dan verdiend. Het was misschien ook wel de beste wedstrijd die Ajax tot dusver speelde, onder leiding van Bosz. Het complete plaatje klopte! Van de vele sjaaltjes tot het sfeertje op de F-side. Plus natuurlijk het uitlachen van John Guidetti, die het prompt spannend maakte door te scoren. Ook dat is typisch Ajax. Als het goed afloopt, hou ik er wel van.

Eigenlijk kan ik maar een ding bedenken om Celta-thuis dit seizoen, in Europees verband, nog te overtreffen. Een kwartfinaleplaats of meer. Als dat lukt, staat mijn moment voor 2017 ook alweer vast.