Oké ik overdrijf natuurlijk. Maar kom op, na die weergaloze acties in de eerste helft, ga ik niet relativeren. Ik zat met kippenvel in mijn klapstoeltje. Dit niveau heb ik in de Arena niet vaak gezien, bij een speler. In de Champions League, bij tegenstanders misschien. Bij Suarez en Zlatan af en toe. Nogmaals, vergeef me. Een paar uur na het potje kan ik Dolberg alleen met deze grootheden vergelijken. Ik weet namelijk niet precies meer waarom ik bij sommige momenten mijn mond niet meer dicht kreeg.

Vooral die trekstoot, als voorzet op zichzelf en om de betreffende verdediger het gesticht in te krijgen, staat op mijn netvlies. Het deed me niet alleen aan Dennis Bergkamp, maar ook aan biljarter Raymond Ceulemans denken. En aan Houdini.

Het werd geen goal. Misschien maar beter ook. Er moet wat te dromen over blijven. Zijn goal was ook weergaloos. Met weer zo’n beweging die een verdediger deed wensen dat hij een ander beroep had gekozen. 21 man stonden op dat moment op het veld te voetballen. Dolberg was die wereldse sport even ontstegen.

21 man stonden op het veld te voetballen. Dolberg was die wereldse sport even ontstegen.

Gelukkig was Guidetti er in de tweede helft om me weer op aarde te krijgen. Heerlijk zo’n anti-held bij de tegenstander. De F-side/410-combinatie had hem duidelijk goed op stang gekregen, door onder andere dat Rotterdamse liedje te zingen na de 3-0. Hij scoorde dan wel bij zijn eerste balcontact, maar hij sloeg daarna ook helemaal op tilt. Niet bepaald professioneel. Wel zeer vermakelijk.

Het is ook wat als je als middelmatige voetballer één jaar in je werkzame leven op handen wordt gedragen door een supportersschare, om vervolgens anoniem voort te modderen bij andere clubs. Kortsluiting in het hoofd is dan snel gemaakt. Zeker als je weer eens tegen de aartsrivalen van dat oude clubbie moet.

Ik had haast met de oud-Feyenoorder te doen. Zijn tekortkomingen zijn nergens zo zichtbaar als in de Amsterdam Arena. Geen goal doet daar wat tegen. Zijn moment is geweest, dat ene seizoen is voor eeuwig voorbij. Hij is weer gedoemd sterveling te zijn.

Deze avond was hij de perfecte tegenhanger van Kasper (spreek uit: Kesper). Een naam die we nog heel lang gaan horen.