Het mag de laatste weken duidelijk zijn geworden: Ajax heeft enkele spelers in de selectie met weinig tot geen zitvlees. Ik schijn er, als ik mijn ouders mag geloven, ooit ook last van gehad te hebben. Maar ik bleef uiteindelijk wel gewoon aan tafel zitten tot iedereen uitgegeten was. Ondanks mijn motivatieproblemen als mijn zus tussen een paar happen door haar dag op school wilde bespreken.

Maar daar gaat het hier niet om. Ik kan hier ook gaan grappen dat de dug-out van Ajax heerlijke stoelen heeft, maar Jasper Cillessen merkte al ooit terecht op dat hij niet naar Ajax was gekomen om in een Mercedesstoel te zitten… Dan had hij wel een Mercedes gekocht. Nemanja Gudelj denkt daar waarschijnlijk hetzelfde over. Ook daar gaat het niet over.

Nadat het nieuws over Gudelj motivatieproblemen bekend werd, moest ik zelf meteen aan een andere bank denken. Een tweedehandsje, voor een mooi prijsje op de kop getikt op Marktplaats, door David Endt. Over die Bank wil ik het wel hebben.

Het moet nu zo’n vijf jaar geleden zijn geweest dat ik bij Endt in zijn kamer op De Toekomst stond en dat hij De Bank liet zien. Ik heb geen idee meer welke kleur deze had, ik weet alleen dat hij comfortabel zat. En dat moest ook, vond Endt. Want spelers moesten er even lekker op kunnen neerploffen. Desnoods met de benen omhoog.

Wie is nu de vertrouwenspersoon van de spelers? Ik vraag het me oprecht af.

Dat Endt het bankje zelf moest betalen, zei genoeg: bij Ajax liepen genoeg fysiotherapeuten rond, maar er werd niet heel veel gedaan aan een simpele massage van de ziel. Daarvoor was De Bank natuurlijk bedoeld.

Afgelopen weekeinde zat Endt bij de Tafel van Kees en wilde het gedrag van Gudelj een beetje nuanceren. Hij sprak over de Servische trots, de teleurstelling, de fluitconcerten, en snapte dat een nog relatief jonge speler dan kan knakken.

Maar wat belangrijker was, was dat Endt aangaf dat je zo’n moment eigenlijk voor moet zijn. Ha, daar schoot De Bank voor de tweede keer door mijn hoofd. De Bank die ongetwijfeld door Endt mee is genomen na zijn ontslag.

Wie is nu de vertrouwenspersoon van de spelers? Ik vraag het me oprecht af. Hendrie Krüzen heet een trainer te zijn die graag tussen de spelers staat, maar hij blijft de rechterhand van Peter Bosz. Daar ga je als speler niet (eventueel letterlijk) uithuilen als je ellendig op de bank zit.

Teammanager Tjerk Smeets is vooral een regelaar, doet hetgeen waarvoor hij is aangenomen goed. Een mental coach of focuscoach misschien? Snappen die de krachten binnen de club en het gevoel van wedstrijden lang in de dug-out zitten?

Het bankje waarop Bob Haarms spelers afbeulde is er niet meer, net als ABN Amro als shirtsponsor. Ik hoop echt dat die comfortabele en o zo belangrijke Bank niet ook al tot het clubverleden behoort.