Met een liedje voor de eigen doelpuntmaker van FC Utrecht. Zo'n spontaan cynisch lolletje was nooit uit Vak410 gekomen. Van de F-side alleen had ik echter de tekst vast niet zo duidelijk kunnen horen, aan de andere kant van het stadion. Een eerste geslaagde samenwerking na de samenklontering dit seizoen. Een originele traktatie. Tof.

Vanuit de club waren er cadeautjes. Een tijdelijke vuurwerkvergunning en Johnny Heitinga. Helaas zal het halve vak hem gemist hebben, omdat ze nog niet binnen waren. Ik ben er ook niet altijd al bij het warmlopen, maar vandaag dus wel en ik zag Johnny op zijn trouwste supporters aflopen.

Tuurlijk, – owoowoo – Johnny. Een betere MC voor dit verjaardagsfeest is er niet. Keurig had hij een mooie tekst voor de paar die er al waren. Over kippenvel bij dat liedje, over clubliefde. Mooi wel. Jammer dat zovelen het misten, maar een prachtig gebaar.

Helaas had ook iemand besloten dat er een zin in zijn warme betoog moest over spreekkoren. Dat ze/we het deze middag netjes moesten houden. Jammer. Tuurlijk is een campagne tegen spreekkoren niet verkeerd. Zeker niet tegen Utrecht. Dat is heel goed zelfs. Klaassen hadden we ook al met iets dergelijks op de schermen gezien. Maar waarom moet Johnny het bij een verjaardagspartijtje dunnetjes over doen?

Het is nou eenmaal allemaal niet makkelijk. Gelukkig niet.

“Hier is je verjaardagstaart, maar als je je zusje knijpt, dan ga je zonder eten naar bed.” Dat zeg je niet bij een feestje.

“Leeuwin Leeuwin, hij zat er lekker in.” Op de hei hi hei ho melodie van Disney-dwergen. Ik neem aan dat Johnny gewoon ongegeneerd zat mee te brullen. Onschuldiger kan namelijk niet. De grote-schermen-regie vroeg er al om, met het levensgroot tonen van de speler en E.D. achter zijn naam, gedurende de rest van het potje. De onsterfelijkheid van dit moment is niet alleen aan de feestvarkens te wijten. Die kopten hem, ook, gewoon even in. Ze kunnen niet anders. Al veertig jaar niet. Heerlijk.

De ploeg werkte ook lekker mee aan het partijtje. Een penalty, een eigen doelpunt, een vreemd inrollertje en een zeer spannende blessuretijd. Een prima bodem voor vrolijk Amsterdams cynisme. En uiteindelijk gewoon een overwinning. Een wereldpot had veel minder geklopt. Dat belerende zinnetje in Heitinga's speech had wat mij betreft best achterwege kunnen blijven, maar ergens klopte dat zelfs.

Het is nou eenmaal allemaal niet makkelijk. Gelukkig niet.